بهبود دهنده شاخص گرانروی در روغن موتور

همان‌طور که می‌دانیم، دمای روغن، چه بالا چه پایین، مستقیماً بر روی گرانروی تأثیر دارد. دمای پایین، گرانروی را افزایش داده، در حالی که دمای بالا گرانروی را کاهش می‌دهد. در فرمولاسیون روغن، بهبود دهنده شاخص گرانروی به‌منظور کاهش نرخ تغییرات گرانروی در قبال تغییرات دما، طی دوره کار، استفاده می‌شود. همچنین این مواد در ساخت روغن‌های چند درجه‌ای نیز مثل SAE 20 W 50 مورد استفاده قرار می‌گیرند.

به این نکته می‌بایست توجه نمود که منظور از افزایش گرانروی در درجه حرارت بالا این نیست که گرانروی روغن بیش از گرانروی آن در درجه حرارت پایین می‌شود، بلکه منظور این است که گرانروی روغن بیش از گرانروی آن بدون ماده افزودنی در درجه حرارت بالا می‌شود. افزایش این مواد به روغن سبب می‌شود تا بتوان از روغن در دامنه وسیع‌تری از تغییرات درجه حرارت استفاده نمود.

انواع افزودنی بهبود دهنده شاخص گرانروی

انواع مختلفی از مواد افزودنی بهبود دهنده شاخص گرانروی وجود دارد. این مواد افزودنی، پلیمرهای با جرم مولکولی زیاد می‌باشند. بهبود دهنده‌ شاخص گرانروی ، اصولاً شامل پلیمرها، کوپلیمرها، استرها، استیرنس و غیره می‌باشد که در بیشتر روغن موتورها، سیالات هیدرولیک، سیالات سیستم‌های انتقال قدرت اتوماتیک و تا حدی در روان‌کارهای دنده استفاده می‌شود.

افزودنی بهبود دهنده شاخص گرانروی در کم کردن مصرف سوخت، بهبود خواص جریان روغن در درجه حرارت‌های پایین و جلوگیری از تشکیل کریستال‌های واکس در روغن نیز نقش دارد.

در حال حاضر کوپلیمرهای الفین‌ها به خاطر ارزان قیمت بودن و راندمان بسیار خوب در موتورها، به‌طور وسیعی در فرمولاسیون روغن‌های موتور مورد استفاده قرار می‌گیرند. از استرن‌های استایرن نیز به وفور، در فرمولاسیون روغن‌های دنده استفاده می‌شود. پلی متا اکریلات‌ها دارای خواص جریان بسیار خوب در درجه حرارت‌های پایین هستند و از تشکیل کریستال واکس نیز در روغن جلوگیری می‌کنند.

درنتیجه باعث می‌شوند که نقطه ریزش روغن نیز پایین برود. پلیمرها در اثر افزایش درجه حرارت منبسط می‌شوند و در مقابل جاری شدن روغن مقاومت می‌کنند و مقدار تغییرات گرانروی با تغییرات درجه حرارت راکم می‌کنند.