آموزش ماشین آلات راهسازی و معدنی و آموزش نگهداری و تعمیرات

طبقه بندی آموزش ماشین آلات راهسازی و ماشین آلات سنگین به وسیله ی گروهی از متخصصان و اندازه گیری و ارزشیابی تهیه شده است و به نام دکتر بنجامین بلوم که سرپرستی گروه را بر عهده داشت شهرت یافته است. در این طبقه بندی، هدفهای آموزش نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه  ابتدا به سه حوزه یا حیطه[1] با نامهای : ( حوزه شناختی، حوزه ی عاطفی و حوزه ی روانی – حرکتی تقسیم شده اند و هر حوزه هم شامل تعدادی طبقه است.)

طبقه بندی ها هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  و معدنی: حوزه شناختی

هدفهای حوزه شناختی به جریانهای که با ذهن و اندیشه آدمی سر و کار دارد، مربود می شود، مانند حفظ کردن، فهمیدن، استدلال و قضاوت. ما در اینجا طبقات اصلی و طبقات فرعی ( خرده طبقات )  این طبقه بندی را با ذکر هدفهای نمونه برای هر یک از آنها معرفی می کنیم.

خوانندگان می توانند برای کسب اطلاعات بیشتر، به اصل این طبقه بندی – که دو ترجمه از آن به زبان فارسی موجود است- مراجعه کنند: یکی از این دو ترجمه را آقای مسعود رضوی انجام داده است با نام: طبقه بندیهای هدفهای تربیتی: رساله نخست، حیطه شناسی و ترجمه دوم با عنوان: طبقه بندی هدفهای پرورشی: کتاب اول، حوزه شناختی علی اکبر سیف و خدیجه علی آبادی انجام داده اند.

حوزه شناختی به دو بخش

دانش و تواناییها و مهارتهای ذهنی تقسیم شده است. هر یک از دو بخش نیز دارای تقسیماتی به شرح زیر است:

دانش که شامل یادآوری ( بازخوانی و بازشناسی) امور جزئی و کلی، روشها و فرایندها، الگوها، ساختها یا موقعیت هاست.در واقع دانش عبارت است از حفظ و نگهداری ذهنی مطالبی که قبلاً آموخته شده است. طبقات فرعی (خرده طبقات) طبقه دانش به شرح زیر است:

توجه توجه توجه

• دانش امور جزئی
  • دانش اصطلاحات:
• تعریف کردن اصطلاحات علمی و فنی کارگاهی
• بیان معانی نام های ماشین آلات
  • دانش واقعیتهای مشخص
• گفتن وقایع مهم تعمیراتی
• بیان خواص روغن ها و…

1.2. دانش راهها و وسایل برخورد با امروز جزئی

1.2.1. دانش امور قراردادی:

• توضیح دادن قواعد سرویس کاری
• بیان قواعد و قوانین پرونده سازی اطلاعات

1.2.2. دانش روالها و توالیها :

• توضیح دادن تأثیرات صنعتی شدن یک جامعه بر روابط فرهانگی و بین المللی آن جامعه.
• بیان تأثیر مشترک عوامل ارثی و محیطی در پرورش فرد.

1.2.3. دانش طبقه بندیها و طبقات

• گفتن نقش و هدف رشته های گوناگون علمی
• بیان اشکل مختلف مالکیت بازرگانی

1.2.4. دانش ملاکها

• بیان ملاکهای مورد استفاده در تعیین ارزش استراتژی های تعمیر
• بیان ملاکهای طبقه بندی قطعات در انبار داری

1.2.5. دانش روشها یا روش شناسی

• نام بردن روشهای مناسب بررسی علل خرابی
• بیان روشهای مورد استفاده آزمایشگاه ها .

1.3. دانش آموز کلی و مسائل انتزاعی یک رشته

1.3.1. دانش اصلها و تعمیمها:

• بیان اصول مهم یادگیری مورد استفاده برای سرویس کاران
• بیان قوانین ایمنی ماشین آلات

1.3.2. دانش نظریه ها و ساختها:

• بیان اصول و نظریه ها نت
• توضیح نظریه های مهم مربوط CM

تواناییها و مهارتهای ذهنی

هدفهای مربوط به تواناییها و مهارتهای ذهنی بر فرآیندهای ذهنی سازماندهی و تجدید سازمان مطالب آموخته شده که برای برآوردن منظوری معین لازم اند تأکید می کنند.

این هدفها درک و فهم مطالب، توانایی استفاده از آنها در موقعیتهای تازه، تجزیه و تحلیل مسائل، ابداع و ایجاد آثار تازه و داوری و قضاوت درباره ی امور مختلف را شامل می شوند. این بخشی از حوزه شناختی از پنج طبقه به شرح زیر تشکیل یافته است:

2.فهمیدن:

فهمیدن یعنی درک مطالبی که فرد از آن طریق در می یابد که هدف اصلی مطلب مرود نظر چیست. در واقع فهمیدن یک مرحله بالاتر از دانش است؛

زیرا در دانش از یادگیرنده صرفاً خواسته می شود که مطالبی را که قبلاً آموخته است. بدون دخل و تصرف زیاد در آن، به یاد آورد، اما در این طبقه؛ یاگیرنده علاوه بر از بر کردن مطالب باید آنها را بفهمد.

طبقه فهمیدن از سه زیر طبقه به شرح زیر تشکیل یافته است:

1-2.ترجمه، که عبارت است از انتقال معنی از شکلی از گفتار به شکلی دیگر.

• توانایی برگرداندن مطلبی مفصل به شکل خلاصه و انتزاعی.
• توانایی بیان انتزاعی، مانند یک قانون یا اصل، از طریق ارائه چند مورد یا مثال عینی و ملموس

بنابراین، منظور از ترجمه، تنها معنی متداول آن یعنی برگرداندن مطلبی از یک زبان به زبان دیگر نیست. بلکه تبدیل و تغییر مطلب، به هر طریق از شکلی به شکل دیگر است؛ مثلاً وقتی که مطلبی را از صورت توضیحی به شکل و نمودار یا برعکس تبدیل کنیم، کار ترجمه را انجام داده ایم.

2-2 تفسیر عبارت است از توضیح یا بیان مطالب از طریق معنی کردن یا دادن مثالها یا خلاصه ای از آنها.

• توانایی تشخیص و بیان نتیجه گیریهای درست و نادرست از مجموعه ای از اطلاعات
• توانایی درک و بیان اندیشه اصلی یک اثر یا یک مطلب به صورت خلاصه

2-3. برون یابی یا استخراج عبارت است از بسط دادن اطلاعات فراتر از معلومات موجو. مثلاً تعمیم دادن نتایج حاصل از تحقیق یا نمونه ای از یک گروه به کل آن گروه.در واقع شخص در برون یابی به پیش بینی امور می پردازد.

شق دیگر برون یابی، درون یابی است. درون یابی شامل پر کردن فواصل موجود در یک رشته اطلاعات است.

• توانایی پیش بینی یا برآورد نتایج اقدامات مختلف
• توانایی تشخیص دادن عواملی که دارای نتایج نادرست هستند.

3.کاربرد استفاده از مطالب انتزاعی ( اندیشه های کلی، قواعد اجرایی و روشهای کلی) در موقعیتهای عینی و عملی:

• توانایی استفاده از اصول و قوانین یادگیری هم گام با کار
• توانایی استفاده از محاسبات ریاضی در موقعیتهای عملی کارگاهی.

4.تحلیل که عبارت است از شکستن یک مطلب یا یک موضوع، به اجزا یا عناصر تشکیل دهنده ی آن. به گونه ای که سلسله مراتب اندیشه ها به صورتی روشن نشان داده شود و روابط میان اندیشه های بیان نشده مشخص شوند.

این طبقه از سه زیر طبقه با نامهای زیر تشکیل یافته است.

1-4. تحلیل عناصر:

• توانایی تشخیص واقعیتها از فرضیه ها
• توانایی تشخیص فرضهای بیان نشده در یک مطلب خواندنی

2-4. تحلیل روابط:

• توانایی تشخیص روابط علت و معلولی از سایر روابط

4-3. تحلیل روابط سازمانی:

• توانایی تشخیص دیدگاهها با تعصبهای نویسنده در بیان واقعه
• تشخیص فنون مورد استفاده در مطالب ترغیبی

5.ترکیب کنار یکدیگر گذاشتن عناصر و اجزاء

برای ایجاد یک کل یکپارچه و تولید طرح یا ساختی که قبلاً بدین شکل وجود نداشته است. ترکیب همان فعالیت ذهنی است که به آفرینندگی یا خلاقیت معروف است.

ترکیب از زیر طبقه های زیر تشکیل یافته است.

– 5-1. تولید یک اثر بی همتا یا منحصر به فرد.

– توانایی نوشتن مقاله، دستورالعمل ، ابلاغیه.

– توانایی بیان تجارت شخصی به طور مؤثر.

2-5. تولید یک نقشه یا یک مجموعه اقدامات پیشنهادی:

• توانایی پیشنهاد دادن راههای آزمودن پرسنل
• توانایی طرح ریزی یک دوره آموزش ماشین آلات راهسازی برای تدریس در موقعیتی ویژه

3-5. استنتاج مجموعه ای از روابط انتزاعی:

• توانایی تدوین یک نظریه یادگیری قابل استفاده در دوره آموزش ماشین آلات راهسازی
• توانایی انجام اکتشافات عیب یابانه
• داوری درباره ارزش مطالب و موضوعات برای مقاصد معین

6. ارزشیابی این طبقه از دو زیر طبقه تشکیل شده است:

1-6. داوری بر اساس شواهد درونی:

• توانایی کاربرد ملاکهای داده شده ( برحسب معیارهای درونی)
• برای قضاوت درباره یک اثر
• توانایی نشان دادن اشتباهات منطقی یک بحث

2-6. داوری بر اساس ملاکهای بیرونی:

• توانایی مقایسه و ارزیابی نظریه ها، تعمیمها و واقعیتها درباره مشکلات مختلف
• توانایی تشخیص و ارزیابی ارزشهای ملحوظ در اقدامات مختلف

شکل 1-3 رابطه میان طبقات ششگانه حوزه شناختی را نشان می دهد. چنان که در این شکل پیداست، پایین ترین طبقه این حوزه، طبقه دانش است که زیربنای پنج طبقه دیگر به حساب می آید. طبقه بعدی، طبقه فهمیدن است که بر طبقه دانش استوار است؛ اما خود این طبقه برای طبقات بعدی: کاربستن، تحلیل، ترکیب و ارزشیابی زیربنا محسوب می شود. به همین منوال، رابطه سلسله مراتبی در مورد بقیه طبقات نیز صادق است.

طبقه بندی هدفهای آموزش نگهداری و تعمیرات: حوزه عاطفی

قبلاً گفتیم که حوزه عاطفی به هدفهای مربوط به احساس، انگیزش، نگرش، قدرانی، ارزشگذاری و موارد نظیر آن مربوط می شود.

حوزه عاطفی از پنج طبقه تشکیل یافته است که در آن برای هر طبقه تعدادی خرده طبقه نیز وجود دارد. ما در اینجا تنها عناوین پنج طبقه اصلی و توضیح مختصری از آن را ذکر می کنیم. طبقات این طبقه بندی نیز به صورت سلسله مراتب، تنظیم شده اند و از کمترین میزان وابستگی عاطفی شروع و به بیشتری میزان وابستگی عاطفی ختم می شوند.

طبقه بندی این مورد

1. دریافتن (توجه کردن):

آگاه شدن از چیزی در محیط و توجه کردن به آن

1. پاسخ دادن:

در این مرحله یادگیرنده، علاوه بر توجه به امور به آنها پاسخ هم می دهد، مثلاً بعد از یک دوره آموزش ماشین آلات راهسازی اپراتوری ضمن تشکر از مجموعه به انجام آموزش ماشین آلات راهسازی  ها اقدام می کند.

1. ارزشگذاری:

در این مرحله، یادگیرنده، چیزی را به چیزی دیگر ترجیح می دهد، مثلاً به جای رفتن به یک کنسرت به انجام امور محوله می پردازد.

1. سازماندهی ارزشها:

در این مرحله، یادگیرنده ارزشها را به صورتی سازمان یافته در می آورد، هر ارزش جدید را در نظام ارزشی خود در یک ترکیب ارجحیت قرار می دهد.

1. تشخص:

در این مرحله یادگیرنده طبق ارزشهای خود به نحوی عمل می کند که رفتار او نشان دهنده شخصیت، جهان بینی و فلسفه مختص به او باشد.

طبقه بندی بالا، به وسیله کرافول، بلوم، و ماسیا (1964) با عنوان طبقه بندی هدفهای پرورشی مطرح شده است.

طبقه بندی هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  ماشین آلات راهسازی و معدنی : حوزه  روانی – حرکتی

حوزه روانی –

حرکتی با هدفهایی که بیشتر جنبه اعمال جسمانی دارند، مانند: تایپ کردن، ورزش کردن و انجام دادن فعالیتهایی که به مهارتهای گوناگون نیاز دارند مربوط است.

 برای این حوزه، چندین طبقه بندی وجود دارد. ما در اینجا طبقه بندی تهیه شده به وسیله هارو (1970) را به طور خلاصه عرض می کنیم. این طبقه بندی از شش طبقه با عناوین زیر تشکیل یافته است.

• حرکات بازتابی:

• اعمالی که به طور غیر ارادی در پاسخ به محرکهای خاصی رخ می دهد مانند پلک به هم زدن.
• حرکتهای اساسی: الگوهای حرکتی ذاتی که از ترکیب حرکات بازتابی تشکیل می شوند. مانند: راه رفتن، دویدن، پریدن.
• تواناییهای ادراکی: برگردان محرکهایی که از راه حواس دریافت می شوند به حرکات مناسب.
• مانند: پیروی از دستورات شفاهی، حفظ تعادل و انجام بازدید های لازم.
• تواناییهای فیزیکی(بدنی): حرکات اساسی مورد نیاز برای انجام دادن حرکات ماهرانه؛ مانند سرکشی به معدن ، تخلیه و جایگزاری بشکه های روغن.
• حرکتهای ماهرانه: حرکات ماهرانه تر که نیازمند به میزان معینی از کارآمدی است. مانند الگوهای حرکتی مورد نیاز در اپراتوری و تعمیرات موتور.
• ارتباط غیر کلامی: توانایی ایجاد ارتباط از طریق حرکات بدنی مانند؛ حرکات سر و دست و حرکات چهره ای.

تعریف و یادگیری

گفتیم که هدف آموزش ماشین آلات راهسازی  نگهداری و تعمیرات یک مجموعه ایجاد یادگیری در پرسنل است. اما یادگیری، به کسب یک توانایی یا رفتار خاص محدود نمی شود بله تقریباً همه فعالیتهایی را که ما در طول زندگی انجام می دهیم در بر میگیرد. بنابراین، یادگیری را می توان از راههای گوناگون تعریف کرد.

کسب اطلاعات تازه، عادتهای مختلف، مهارتهای متنوع و ایجاد راههای گوناگون حل کردن مسائل، همچنین یادگیری را می توان به کسب رفتارها و عادتهای پسندیده، یا حتی کسب اعمال و رفتار ناپسند تعریف کرد.

حال توجه بفرمایید

پس لازم است یادگیری را به گونه ای تعریف کنیم که همه انواع یادگیری را شامل شود و در عین حال ار هر مورد عیر یادگیری، متمایز باشد، یعنی در اصطلاح منطق دانان، تعریفی باشد جامع و مانع.

بعترین تعریفی که تا کنون از یادگیری به دست آمده است تعریف هیلگارد و مارکیز است که در کتاب شرطی سازی و یادگیری، ویرایش کیمبل (1968، صفحات 13-1) معرفی شده است. این تعریف به قرار زیر است:

یادگیری یعنی ایجاد تغییر نسبتاً پایدار در رفتار بالقوه یادگیرنده، مشروط بر آن که این تغییر بر اثر اخذ تجربه رخ دهد.

ویژگی های مهم این تعریف عبارتند از:

1. تغییر
2. تغییر نسبتاً پایدار
3. تغییر نسبتاً پایدار در رفتار بالقوه
4. تغییر نسبتاً پایدار در رفتار بالقوه بر اثر تجربه

بر ای روشن شدن تعریف بالا، این ویژگیها را به تفضیل مورد بحث قرار می دهیم:

1. بر اساس تعریف داده شده، یادگیری منجر به تغییر می شود؛ یعنی بعد از کسب تجربه یادگیری، موجود زنده، از جمله انسان. از حالت قبل از کسب تجربه، به حالت جدید تغییر می یابد. این یادگیری، چه پیچیده باشد. مانند یادگیری نحوه دوچرخه سواری یا راند اتومبیل چه ساده، چون یادگیری یک شماره تلفن یا نام یک شخص پس از کسب مهارت یا اطلاع تازه در نحوه برخورد فراگیر یا رویدادها، در مقایسه با زمان پیش از یادگیری، تغییر می کند.

پرسنلی که نت را یاد می گیرد اعمال و رفتارش، در مقایسه با قبل از آموزش ماشین آلات راهسازی نگهداری و تعمیرات آشکارا تغییر می کند.

1. همچنین شخصی که یک نوع گیریس را می آموزد در مقایسه با قبل از یادگیری، تغییر می کند.هر چند که این تغییر ممکن است خیلی جزئی به نظر آید.

این هم خیلی مهم است

1. به همین دلیل است که افرادی که فرصتهای یادگیری و کسب تجربه های بیشتری دارند از کسانی که دارای فرصتهای کم یادگیری هستند و زندگی یکنواختی را میگذرانند بیشتر تغییر می کنند. در واقع زندگی انسانها مانند رودخروشانی است که همواره در حال نوشدن و دگرگونی است و این تغییر و دگوگونی در نتیجه کسب تجربه و یادگیری رخ می دهد.

باید توجه داشت که گرچه هر نوع یادگیری به تغییر می انجامد. اما هر نوع تغییری را نمی توان به حساب یادگیری گذاشت. مادر دنباله این بحث در باره این نکته بیشتر توضیح خواهیم داد. اما برای روشن شدن مطلب در اینجا هم مثالی ذکر می کنیم، فرض می کنیم شخصی بر اثر تصادف اتومبیل یا دیگر سانحه ناگوار پاهایش را از دست بدهد و از آن پس قادر به راه رفتن نباشد. این یک نمونه واقعی از تغییر ایجاد شده در شخص است .

اما ما مطمئناً آن را نمی توانیم یادگیری بنامیم.

اداامه موضوع

2. یادگیری عبارت است از ایجاد تغییر نسبتاً پایدار. درست است که یادگیری ایجاد تغییر است، اما این تغییر باید نسبتاً پایدار باشد تا آن را یادگیری بنامیم. بسیاری از تغییراتی که ناشی از عوامل انگیزشی و هیهجانی، خستگی، انطباق حسیب و از این قبیل هستند و به سرعت از بین می رود در ردیف یادگیریها قرار ندارند.

برای مثال شخصی که در ساعات اولیه روز با سرعت و دقت به انجام کاری مشغول است، پس از مدتی، به سبب بروز خستگی هم از سرعت و هم از دقت کار او کاسته می شود.

یعنی به نوعی تغییر کند اما این تغییر موقتی و گذراست، زیرا پس از اندکی استراحت برطرف می شود.

پس این تغییر، یادگیری به حساب نمی آید. به عنوان مثالی از تغییر موقتی ناشی از انطباق حسی، وقتی است که شخص از یک محیط پر نور وارد یک اتاق کم نورمی شود

بر اثر باز شدن مردمک چشم شخص و سایر تغییراتی که در شبکیه چشمان او اتفاق می افتد.

دید شخص نسبت به اشیای اتاق تیره می شود. اما از آنجا که این تغییر تغییر فیزیولوژیکی است و بلافاصله پس از خارج شدن از محیط کم نور به حالت قبل باز می گردد.

در شمار تغییراتی که بر آن نام یادگیری می نهند به حساب نمی آید.

ادامه موضوع

3. یادگیری عبارت است از ایجاد تغییر نسبتاً پایدار در رفتار بالقوه. تغییر نسبتاً پایداری که ما نام یادگیری به آن می دهیم باید در رفتار بالقوه یا توان رفتاری ما ایجاد شود. این ویژگی تعریف یادگیری، بیش از ویژگیهای دیگر آن نیاز به توضیح دارد
4. . رفتار بالقوه یا توان رفتاری حاکی از آن است که یادگیری در یادگیرنده نوعی توانایی ایجاد می کند، یعنی تغییر حاصل در یادگیرنده تغییر در تواناییهای اوست .نه تغییر در رفتار ظاهری او.
5. ما با ملاحظه تغییرات حاصل در اعمال و رفتار آشکارفرد به تغییرات ایجاد شده در توانایی او پی می بریم.

بنا به توضیحات بالا، یادگیرنده از راه یادگیری توانایی انجام اعمال مختلف را کسب می کند. بعضی اوقات این توانایی در او به طور نهانی باقی می ماند و آثار آن، به صورت تغییر رفتار، تا مدتی به تاخیر می افتد .

توضیحات بالا، ما را به تمایز بین یادگیری و رفتار هدایت می کند.

چنانکه گفته شد، یادگیری نوعی توانایی است که در فرد اینجاد می شود که تنها از طریق مراجعه به رفتار آشکار فرد می توان از آن اطلاع حاصل کرد.

روان شناسان رفتارها را به دو دسته رفتارهای آشکار و نهان تقسیم می کنند. رفتار آشکار به اعمالی گفته می شود که مستقیماً قابل مشاده هستند مانند: صحبت کردن، نوشتن، راه رفتن و از این قبیل. رفتار نهان به اعمالی درونی فرد گفته می شود که به طور مستقیم قابل مشاهده نیستند.

مانند: یادآوری، تفکر، تخیل و مانند اینها. ما از طریق رفتار آشکار پی به رفتار نهان می بریم.

ادامه بحث

اما تفاوت رفتار با عملکرد در آن است که رفتار به هرگونه عمل شخصی گفته می شود. در حالی که عملکرد به تنیجه عمل فرد اشاره می کند که در ارزشیابی از میزان یادگیری. فرد مورد استفاده قرار می گیرد. به نظر گانیه (1977) عملکردها، رفتارهایی هستند که بر حسب تاثیراتشان دسته بندی و نام گذاری میشوند.

4. یادگیری یعنی ایجاد تغییر نسبتاً پایدار در رفتار بالقوه شخص بر اثر تجربه. در تعریف داده شده از یادگیری گفته شد که تغییر حاصل در رفتار بالقوه یادگیرنده. در صورتی یادگیری به حساب می آید که بر اثر تجربه حال شود. نه بر اثر عوامل دیگر. سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که آیا به غیر از تجربه، عوامل دیگری هم سبب ایجاد تغییر در فرد می شود؟
5. جواب این سوال مثبت است. علاوه بر یادگیری. و عوامل دیگری که قبلا به آنها اشاره شد یعنی عوامل انگیزش و هیجانی، انطباق حسی، خستگی و استعمال دارو ها و چندین عامل دیگر منجر به تغییر رفتار می شوند که حاصل تجربه نیستند و یادگیری به حساب نمی آیند

و یک نکته که باید توجه کنید

رشد کردن، بالغ شذدن، و پیر شدن از جمله عواملی هستند که منجر به تغییر می شوند. اما تغییرات حاصل از این عوامل یادگیری نیستند. چون تنها از تجربه ناشی نمی شوند. منظور از تجربه. در این تعریف تاثیر محرکهای بیرونی و درونی در یادگیرنده است. بنابراین، خواندن یک کتاب، گوش دادن به یک سخنرانی، زمین خوردن و فکر کردن درباره یک مطلب، همه مواردی از تجربه است که ممکن است به یادگیری بینجامد.

انواع یادگیری در آموزش نگهداری و تعمیرات

طبقه بندی مورد بحث در این قسمت، از کتاب شرایط یادگیری رابرت گانیه ترجمه نجفی زند خلاصه شده است. این طبقه بندی انواع یادگیری را به طور سلسله مراتبی از ساده به پیچیده در هشت طبقه .به شرح زیر معرفی می کند. ما در اینجا این یادگیریهای مختلف را به اختصار معرفی می کنیم. اما در فصلهای دیگر، هر یک از آنها با توضیحات و مثالهای بیشتری مورد بحث قرار خواهند گرفت.

1. یادگیری علامتی:

در این نوع یادگیری که بیشتر به یادگیری رفتار بازتابی یا شرطی سازی کلاسیک پاولفی معروف است. یادگیرنده دادن پاسخی شرطی را به بک علامت می آموزد.

پاسخ ترشح بزاق دهان سگ ( در آموزش ماشین آلات راهسازی های پاولف) به صدای زنگ. یا نور چراغ مورد مشخصی از یادگیری علامتی است. وقتی که پرسنل یا دانشجو با دیدن سوالهای امتحانی مضطرب می شود یا پرسنلی با شنیدن صدای مدیر عاملش خوشحال می شود، این پدیده، معرف یادگیری علامتی است.

1. یادگیری محرک- پاسخ:

این نوع یادگیری با دادن پاسخهای دقیق عضلانی به محرکهای معین مشخص می شود. وقتی که راننده اتومبیل با دیدن چراغ قرمز اتومبیلش را متوقف می کند، یادگیری او از نوع یادگیری محرک – پاسخ است، زیرا او با دیدن یک محرک معین ( چراغ قرمز) به آن یک پاسخ عضلانی مشخص می دهد.

( فشار دادن با بر پدال ترمز) یکی از تفاوتهای عمده این نوع یادگیری با یادگیری علامتی این است که یادگیری علامتی رفتار جنبه بازتابی و غیر ارادی دارد. اما رفتار مورد نظر در یادگیری محرک- پاسخ جنبه ارادی دارد.

1. یادگیری زنجیره ای:

یادگیرنده، برای یادگیری اعمال و رفتار پیچیده تر ، از طریق یادگیری زنجیره ای تعدادی از یادگیریهای محرک – پاسخ قبلی را به هم پیوند می دهد و زنجیره ای از رفتارهای پیچیده محرک- پاسخ را می آموزد.

در واقع در این نوع یادگیری هیچ عمل تازه ای آموخته نمی شود.

بلکه اعمال قبل آموخته شده در ترکیبی تازه به هم پیوند می خورند و مهارتی جدید حاصل می شود.

1. یادگیری کلامی یا تداعی کلامی :

بنا به عقیده گانیه یادگیری کلامی نیز نوع خاصی از یادگیری زنجیره ای است که در آن حلقه های یادگیری یا محرک- پاسخها، و واحدهای زبان است. در یادگیری کلامی، یادگیرنده از واسطه های کلامی استفاده زیادی می برد.

1. یادگیری تمیز دادن محرکها:

یادگیری تمیز دادن یا تشخیص دادن محرکها شامل یادگیری دادن پاسخ درست به محرکهای مختلف است. کارپردازان برای تمیز فیلترها از یکدیگر باید بتواند با توجه به ویژگیهای آن با نام درست آن تداعی کند.

1. یادگیری مفهوم:

در یادگیری مفهوم یا مفهوم آموزی یادگیرنده، بر خلاف آنچه در مورد تمیز محرکها صادق است، به ویژگیهای مشترک اشیاء و امور پاسخ می دهد نه به ویژگیهای اختصاصی آنها. مفاهیم به طبقاتی از رویدادها، اندیشه ها، افراد یا اشیا، اشاره می کند.

مفاهیم به ما کمک می کنند تا مقدار زیادی از اطلاعات پراکنده را در واحدهای معنی دار سازمان دهیم.

اگر توانانیی تشکیل مفاهیم در ما وجودنداشت. زندگی به صورت انبوه نامنظمی از تجارت نا مرتبط در می آید. در چنین حالتی، باید برای هر مورد تازه، نامی تازه به کار می رفت. این کار، بار حافظه را به بسیار سنگین می کرد. در چنین وضعیتی هیچ راهی برای دسته بندی امور وجود نداشت، هیچ چیزی شبیه به چیز دیگری نبود؛ لذا تکلم، تفکر و ایجاد ارتباط به کلی ناممکن می شد.

بنابراین، مفاهیم از پیچیدگی زندگی می کاهند و کار آموزش ماشین آلات راهسازی  ماشین آلات راهسازی و معدنی و یادگیری  را آسان می کنند.

7. یادگیری قانون یا اصل :

در یادگیری قانون یا اصل، یادگیرنده دو یا چند مفهوم را به هم ربط می دهد و از آنها یع معنی تازه به دست می آورد. در زیر به چند نمونه از قوانین یا اصول توجه کنید.

انسانها برابر آفریده شده اند.

فلزات بر اثر حرارت منبسط می شوند.

8+2=10

به همچنین

در مثالهای بالا « انسان» ، « برابر»، آفریده شدن، « حرارت»، «انبساط»،8، +، 2، = و 10 همه مفهوم هستند که از اجتماع آنها معانی تازه ای درست شدهاست.

باید توجه داشت که اصول یا قوانین از اجتماع مفاهیم درست می شوند. موارد خاص. بنابراین. عبارت « پرویز از حسن کوشاتر است» یک اصل یا قانون به حساب نمی آید، زیرا حسن و پرویز به موارد خاص یا مصادیق مفهوم پرسنل اشاده می کنند و خود آنها مفهوم نیستند.

یعنی به طبقه یا گروهی از افراد دلالت نمی کنند. اما اگر گفته شود بعضی از پرسنل  دیگر کوشاترند، در آن صورت یک اصل درست می شود.

و همچنین

8. حل مسئله: در طبقه بندی انواع یادگیری گانیه مسئله، یک اصل سطح بالاتر است که از اجتماع. چند اصل سطح پایین تشکیل می شود و یادگیرنده برای یادگیری حل مسئله باید ابتدا اصلهای سطح پایین را بیاموزد تا بعد از ترکیب انها مسئله راحل کند.

چنان که قبلاً گفته شد یادگیری های هشت گانه بالا به صورت یک سلسله مراتب از ساده به پیچیده، به دنبال هم قرار می گیرند و در این سلسله مراتب هر نوع یادگیری، برای یادگیری رده بالاتر، پیش نیاز به حساب می آید.

به سخن دیگر، حل مسئله که آخرین و پیچیده ترین نوع یادگیری است (نوع 8) بر قوانین و اصول ( نوع 7) مبتنی است.

این قوانین و اصول از مفاهیم (نوع 6) به دست می آیند.

مفاهیم نیز به نوبه خود بر تمیز دادن محرکها (نوع 5) مبتنی هستند. تمیزدادن محرکها، هم به تداعیهای کلامی( نوع 4) و هم به زنجیره های حرکتی (نوع 3) وابسته اند.

که این دو نیز از پیوند های محرک – پاسخ (نوع 2) مشتق می شود . در هر یک از یادگیریهای بالا نیز مقداری از یادگیری علامتی (نوع 1) که هوشیار، غیر ارادی و هیجانی است حضور دارد.

انواع بازده های یادگیری در آموزش نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه

گانیه علاوه بر طبقه بندی هشتگانه بالا از انواع یادگیری، بازده های یادگیری را نیز به پنج طبقه تقسیم کرده است:

1. مهارتهای ذهنی:

در این مهارتها که چگونگی برخورد فرد با امور را مشخص می کنند.

نمادها یا سمبلها مورد استفاده قرار می گیرند. ما از طریق نمادها به طور غیر مستقیم با محیط به تعامل می پردازیم. گانیه در این باره می گوید: « تواناییهایی که استفاده از نمادها را ممکن می سازند همان چیزی است که ما آن را مهارت ذهنی می نامیم»

انسان با انواع زیادی از مهارتهای ذهنی که در آنها از نمادها استفاده می شود سر و کار دارد.

مهارتهای ذهنی به عنوان یکی از طبقات اصلی انواع بازده های یادگیری، دارای چندین طبقه فرعی یا زیر طبقه است. گانیه این زیر طبقه ها را به صورت سلسله مراتبی – یعنی از ساده به پیچیده به شرح زیر ارائه داده است:

الف) تمیز دادن:

یعنی نمایز ساختن نمادها یا محرکها از یکدیگر. تمیز دادن، پنجمین نوع یادگیری از انواع هشتگانه یادگیری است که در صفحات قبل توضیح داده شد.

ب) مفهوم آموزش ماشین آلات راهسازی :

در حالی که تمیز دادن، یادگیری شناسایی تفاوت بین رویدادهاست، مفهوم آموزش ماشین آلات راهسازی ، یادگیری درک شباهت بین رویدادهاست.

پ) یادگیری قانون:

یعنی ارتباط دادن چند مفهوم و ایجاد یک معنی وسیعتر. یادگیری قاعده، هفتمین نوع یادگیری از یادگیریهای هشتگانه مورد بحث در صفحات قبل است.

ث) یادگیری قاعده های سطح بالاتر:

از ترکیب قاعده های ساده، قواعد سطح بالاتر درست می شود. این همان چیزی است که در طبقه بندی قبلی از انواع یادگیری، از آن با نام حل مسئله یاد کردیم.

گانیه در نوشته های قبلی خود بیشتر از اصطلاح حل مسئله استفاده می کرد اما در نوشته های بعدی اش، ترجیح داده است که به جای حال کردن مسئله، بهتر است از یادگیری قاعده ای سطح بالاتر استفاده کنند.

چنان که قبلاً گفتیم، در نظیه گانیه مسئله، یه اصل سطح بالاتر است که از اجتماع چند اصل سطح پایین تشکیل می شود و یادگیرنده برای حل کردن مسئله باید ابتدا قواعد سطح پایین را بیاموزد تا بعد از ترکیب آنها، مسئله راحل کند.

2. راهبردهای شناختی آموزش نگهداری و تعمیرات

راهبردهای شناختی تدابیری هستند که آدمیان، از طریق آنها در جهت فعال کردن و منظم کردن مطالب یاد گرفته شده و استفاده از مهارتهای آموخته خود استفاده می کنند.

به سخن دقیقتر، راهبردهای شناختی همان مهارتهای مربوط به پردازش اطلاعات هستند. یعنی توجه کردن. انتخاب اطلاعات از حافظه حسی، تصمیم گیری درباره این که چه اطلاعاتی در حافظه کوتاه مدت مرور شوند، بسط و سازمان دادن اطلاعات و بازیابی مواردی که باید بر اسان آنها پاسخ داده شود.

3. اطلاعات کلامی

اطلاعات کلامی را می توان معادل دانشی در طبقه بندی بلوم دانست. بنابراین، بخش مهمی از یادگیری آموزش ماشین آلات راهسازی گاهی شامل اطلاعات کلامی است. مانند: وقایع، نامها، توصیفها، تاریخها و ویژگیها

4. مهارتهای حرکتی

یادگیری مهارتهای حرکتی به یادگیرنده امکان می دهد تا حرکتها و فعالیتهای خود را هماهنگ سازد.

نوشتن، راه رفتن، رانندگی کردن و انجام فعالیتهای مختلف حرفه ای و ورزشی. از جمله مهارتهای حرکتی هستند. طبقه مهارتهای حرکتی با حوزه روانی – حرکتی طبقه بندی بلوم مطابق است.

5. نگرشها

نگرشها عبارت است از یک حالت درونی که بر انتخابهای عمل شخصی که به توسط فرد انجام می شود تایر می گذارد.

همه نظامهای آموزش ماشین آلات راهسازی  ماشین آلات راهسازی و معدنی، علاوه بر هدفهای از پیش گفته، دارای هدف ایجاد نگرشهای مطلوب در یادگیرندگان هستند.

طبقه نگرشها با حوزه عاطفی طبقه بندی بلوم هماهنگی دارد.

روشهای کلی آموزش ماشین آلات راهسازی  و آموزش نگهداری و تعمیرات

اصول کلی آموزش ماشین آلات راهسازی

در معرفی الگوی عمومی آموزش نگهداری و تعمیرات  گفته شد که یک مجموعه ، پیش از اقدام به عمل آموزش ماشین آلات راهسازی  ، در ابتدا هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  خود را تغیین کند و آنها را بر حسب عملکرد قابل مشاهده و قابل اندازه گیری یادگیرندگان بنویسد؛

سپس ویژگیهای ورودی پیش نیاز برای یادگیری آن هدفها را تعیین کند و سپس با اجرای آزمون. تشخیص مربود به سنجش آغازین و نتایج حاصل از آن، به ترمیم کمبود پیش نیازهای یادگیرندگان اقدام کند. یک مجموعه ، بعد از انجام این اقدامات، آماده است تا برای آموزش ماشین آلات راهسازی  هدفهای خود، از روشها و فنون آموزش ماشین آلات راهسازی  استفاده کند.

1. تدارکات پیش از یادگیری:

یادگیرندگان باید پیش از یادگیری هر مطلب تازه، پیش نیازهای ویژه آن مطلب را آموخته باشند.

علاوه بر این آمادگی که معمولاٌ از طریق یادگیری مطالب دروس پیش نیاز قبلی حاصل می شود. 

یک مجموعه باید در لحظه اجرای روش آموزش ماشین آلات راهسازی خود یادگیرندگان را برای یادگیری موضوع تازه آماده کند.

یعنی رابطه مطالب قبلی را با مطلب فعلی به آنها یادآوری کند و به آنها بفهماند که چه مقدار از آموخته های قبلی آنها ممکن است به یادگیری موضوع جدید کمک کند، یا در راه یادگیری تازه مانع ایجاد کند.

برای مثال، معرفی کوتاه مطالبی که قرار است با روش سخنرانی تدریس شود .در آغاز سخنرانی- و ذکر خلاصه ای از موضوع فیلمی که نشاند داده خواهد شد – پیش از نمایش فیلم- از جمله روشهای آماده کردن یادگیرندگان هستند. همچنین اگر یک مجموعه پیش از آغاز ، هدفهای آموزش نگهداری و تعمیرات را دراختیار یادگیرندگان قرار دهد سطح آمادگی را برای پذیرش مطالب تازه بالا می برد.

1. ایجاد انگیزش و علاقه در یادگیرندگان:

پژوهشهای گوناگون نشان داده اند که انگیزش یا علاقه به موضوع آموزش ماشین آلات راهسازی ماشین آلات راهسازی و معدنی، بر یادگیری آن موضوع، تاثیر مثبت دارد.

 از راههای مختلف می توان این علاقه مندی یادگیرندگان را افزایش داد.

تعدادی از روشها و هنون ایجاد انگیزش را در فصل چهارم معرفی کردیم . راههای دیگری نیز برای این کار وجود دارند،؛ از آن جمله می توان این موارد را ذکر کرد:

الف) متقاعد کردن یادگیرندگان به اینکه یادگیری مطلب مورد نظر، برای آنها ضروری و مفید است.ب) گنجاندن هدفهای مورد نظر آنان در میان هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  و ج) شرکت دادن پرسنل  و دانشجویان در طراحی فعالیتهای آموزش ماشین آلات راهسازی  و یادگیری.

3. تهیه سرمشق یا نمونه ای از عملکرد نهایی:

یک مجموعه بهتر است در صورت امکان مثال یا نمونه ای از آنچه که یادگیرنده. باید در پایان کار یادگیری تولید کند در اختیار او بگذارد. برای مثال، می توان در آغاز نمونه هایی از کارهای تحقیقی، پروژه ها، سوالهای امتحانی، یا سایر فعالیتهایی را که یادگیرنده باید انجام دهد به صورت الگو یا سرمشق به یادگیرنده داد.

این سرمشق دهی، به فعالیتها یادگیری پرسنل ، جهت می دهد.

3. شرکت فعال یادگیرنده در یادگیری:

پرسنل در آغاز یادگیری می توانند از سرمشقها و نمونه هایی که یک مجموعه. در اختیارشان قرار می دهد استفاده کنند، اما پس از مراحل مقدماتی یادگیری، شرکت فعال آنها در جریان یادگیری بسیار ضروری و مفید است. در واقع یادگیری از طریق فعالیتهای خود یادگیرنده صورت می پذیرد، نه از راه گفته های یک مجموعه.

3. هدایت یادگیرندگان:

بهتر است پرسنل را در انجام رفتارهایی که می خواهند یاد بگیرند کمک و راهنمایی کرد. اما به تدریج که آنها در کار خود مهارت کسب می کنند باید از دادن راهنماییها غیر لازم کاست، تا اینکه سرانجام آنها بتوانند به طور مستقل به انجام دادن تکالیف یادگیری خود بپردازند.

3. تمرین:

یک مجموعه باید فرصتهای لازم را در اختیار یادگیرندگان قرار دهد تا مطالب و مهارتهای تازه آموخته شده .را تمرین و تکرار کنند. این عمل مهارت یادگیرنده را در انجام فعالیتهای یادگیری بالا می برد و فراموشی را به تعویق می اندازد. همچنین، تکرار و تمرین فاصله دار، به نگهداری مطالب بیشتر در حافظه کمک می کند.

3. آگاهی از نتایج:

تمرین و تکرار مطالب باید همرا با اطلاع از نتایج کار باشد. تمرین بدون اطلاع از درستی و نادرسی تنیجه عمل، پیشرفت زیادی نصیب یادگیرنده نمی کند.

اما آگاهی از نتایج یا دریافت بازخورد از نتایج عمل، به اندازه تقویت کننده های مثبت، بر یادگیری، تاثیر مثبت دارد. بهتر است یک مجموعه سعی کند تا شرایطی فراهم آورد که یادگیرندگان بیشتر اعمال موفقیت آمیز انجام دهند و در یادگیری، کمتر با شکست مواجه شوند.

3. رعایت مراحل آموزش ماشین آلات راهسازی و استفاده از پیش سازمان دهنده:

موضوعهای آموزش ماشین آلات راهسازی  را باید طوری مرحله به مرحله ارائه داد که یادگیرندگان. در ابتدا با مطالب آسان و آشنا روبه رو شوند و بعد به تدریج به یادگیری مطالب پیچیده تر و دشوار تر بپردازند. رعایت این مرحله بندی ، امکان کسب موفقیت را در تمام مراحل. برای یادگیرندگان، فراهم می آورد. کسب موفقیت در هر مرحله، علاقه مند شدن بیشتر یادگیرندگان به مطلب آموزش ماشین آلات راهسازی  و در نتیجه افزایش کوشش و فعالیت آنها برای یادگیری در مرحله بعدی را باعث می شود.

3. رعایت تفاوتهای فردی و یادگیری آموزش نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه:

سرعت و توانایی یادگیری پرسنل متفاوت است. روش آموزش نگهداری و تعمیرات  یک مجموعه نیز باید ناظر به این تفاوتها باشد.

 بعضی از یادگیرندگان نیاز به توجه و کمک بیشتری از سوی یک مجموعه دارند و لازم است که تکالیف و تمرینهای بیشتری انجام دهند تا هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  را به خوبی یاد بگیرندو در حالی که بعضی از آنها با راهنماییهای اندکی از سوی یک مجموعه راه خود را می یابند و به سرعت به هدف می رسند. برای بهتر رعایت کردن تفاوت های فردی یادگیرندگان بهتر است یک مجموعه از روشها و فنون مختلف آموزش ماشین آلات راهسازی  استفاده کند.

و کاملاً مواظب باشد تا هر وقت، هر یک از پرسنل  او نیاز به کمک و راهنمایی بیشتر داشت، به کمک او بشتابد.

3. اجرای فعالیتهای متنوع آموزش ماشین آلات راهسازی :

یک مجموعه باید به مجموعه ای روشها و فنون متنوع آموزش ماشین آلات راهسازی مجهز باشد، تا هر زمان لازم بود از آنها استفاده کند.

او باید علاقه پرسنل  را به یادگیری مطالب آموزش ماشین آلات راهسازی  برانگیزاند، موضوعها و مسائل را توضیح دهد.

فعالیتهای یادگیری پرسنل  را هدایت کند، مشوقها و تقویت کننده های مفید را شناسایی کند و مورد استفاده قرار دهد و رفتارهای پرسنل  را در محل کار در زیر نظر بگیرد و آنها را هدایت کند.

نقش یک مجموعه تنها توزیع کننده اطلاعات نیست، بلکه وظیفه اصلی او اداره تجارت آموزش ماشین آلات راهسازی  و هدایت فعالیت های یادگیری پرسنل  است.

آموزش ماشین آلات راهسازی و آموزش نگهداری و تعمیرات با روش سخنرانی

روش سخنرانی یکی از روشهای معمول مورد استفاده یک مجموعه در سراسر جهان است.

وول فولک (1987)
می گوید. پژوهشهای انجام شده نشان داده اند که یک ششم تا یک پنجم تمامی وقت آموزش ماشین آلات راهسازی  ، صرف سخنرانی یک مجموعه می شود.

در روش سخنرانی، فعالیتهای اصلی آموزش ماشین آلات راهسازی  را یک مجموعه خود بر عهده می گیرد و از راههای مختلف ارائه و نمایش دادن مطالب ، به آموزش ماشین آلات راهسازی  موضوعهای گوناگون می پردازد.

ویژگی مهم این روش آموزش ماشین آلات راهسازی  آن است که اکثر فعالیت های آموزش ماشین آلات راهسازی  یک مجموعه جنبه کلامی دارد و از این جهت نام روش سخنرانی به آن داده اند.

از یاد نبرید

هر چند که با روشهای جدید آموزش ماشین آلات راهسازی ، روش سخنرانی دیگر  تنها روش مهم آموزش ماشین آلات راهسازی  نیست. هنوز هم در شرایطی که تعدا پرسنل  کلاس زیاد و امکانات دیگر آموزش ماشین آلات راهسازی  کم است، این روش یک روش متداول و معمول است.

بنابراین، لازم است یک مجموعه از چگونگی این روش آموزش ماشین آلات راهسازی  مطلع شوند تا به نحو موثر تری آن را مورد استفاده قرار دهند. ما در اینجا روش آموزش ماشین آلات راهسازی  سخنرانی را با ذکر فنون مختلف این روش، به شرح زیر مورد بررسی قرار می دهیم.

1. بیان هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی و سازمان دادن مطالب

در روش سخنرانی، بیان هدفهای دقیق آموزش ماشین آلات راهسازی  بیش از سایر روشهای آموزش ماشین آلات راهسازی  ضرورت دارد. بنابراین، در آغاز سخنرانی، در ابتدا یک مجموعه باید هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  یا سخنرانی خود را در اختیار یادگیرندگان قرار دهد.

بعد از بیان هدفها، نوبت به ارائه محتوای سخنرانی می رسد.

سعی کنید مطالب را به طور منظم و منطقی به اطلاع یادگیرندگان برسانید.

 در ابتدا با یک مقدمه شروع کنید بعد توضیات ضروری را در اختیار آنها بگذارید و مثالهای ضروری را رائه دهید و سر انجام با یک نتیجه گیری، سخنرانی خود را به پایان برسانید. در آموزش ماشین آلات راهسازی  مطالب ناآشنا، حتما از پیش سازمان دهنده استفاده کنید.

پیش سازماندهنده چیست

پیش سازمان دهنده معرفی مختصر از مطالب سخنرانی، در آغاز سخنرانی است که برای ایجاد یک چهارچوب ذهنی از آنچه که بعداً به تفضیل توضیح خواهید داد به یادگیرنده ارائه می شود. در بیان ییش سازمان دهنده سعی کنید شباهتها و تفاوتهای بین مطالبی را که می خواهید آموزش ماشین آلات راهسازی  دهید و آنچه را یادگیرندگان قبلاً آموخته اند مشخص کنید.

2. توضیح دادن مطالب

معمول این است که یک مجموعه در روش سخنرانی به بیان دانش و معلومات اکتفا کند . اما بهترین شیوه ارائه مطالب با روش سخنرانی توضیح دادن است.

یک مجموعه در توضیح دادن، گامی فراتر از ارائه معلومات می گذارد و به بیان علل رویدادها، روابط میان مفاهیم و اندیشه ها و توصیف فرآیند ها می پردازد.

شایان ذکر است که همیشه

 برای مثل، وقتی یک مجموعه برای پرسنل توضیح می دهد که چرا هوا در زمستان سرد و در تابستان گرم است از این شیوه سخنرانی استفاده می کند. براون، در کتاب خود با عنوان سخنرانی کردن و توضیح دادن، توضیح دادن را به عنوان وسیله « فهماندن چیزی به کسی» تعریف کرده است.

از این تعریف چنین بر می آید که عمل توضیح دادن به یک توضیح دهنده، یک توضیح گیرنده و چیزی داده شود نیازمند است.

 آنچه که باید توضیح داده شود را می توان یک مسئله به حساب آورد و توضیح باید شامل یک رشته بیانات باشد که به وسیله توضیح گیرنده فهمیده شوند و بر روی هم به جواب مسئله بینجامند. این بیانات می توانند یک تعمیم یا اصل یا دربرگیرنده مثال، مورد یا احتمالاً توصیفی از تعمیم اصل باشند.

و در ادامه داریم

براون انواع توضیحات را به سه دسته تقسیم کرده است: تفسیری، توصیفی و تعلیلی که با سه سوال «چه»، «چگونه» و «چرا» منطبق هستند. توضیحات تفسیری معنی اصلی یک اصطلاح یا یک عبارت یا مطلب و نکته ای را روشن می کند. مثالهای این نوع توضیح دادن، پاسخ های سوالات زیرند:

بلدوزر چه نوع دستگاهی است؟

لاستیک چه مارک هایی دارد است؟

توضیحات توصیفی فرایند ها، ساختها، و شیوه های اجرایی را نشان می دهند مانند پاسخ پرسشهای زیر:

تلمبه چگونه کار می کند؟

اسید سلفوریک چگونه درست می شود؟

توضیحات تعلیلی شامل، اصلها، تعمیمها، انگیزه ها و ارزشها هستند و علتها را در بر می گیرند. مثالهای این نوع توضیح جواب سوالهای زیر هستند:

چرا سیم کشی می سوزد؟

چرا من به خواندن این مطال مشغولم؟

ضمنا فراموش نخواهیم کرد

یک مجموعه می تواند در آموزش ماشین آلات راهسازی  با روش سخنرانی از همه این توضیحات استفاده کند. مثلاً در توضیح دادن اینکه لایحه چگونه به قانون تبدیل می شود. 

هم می تواند هم جریان یا فرایند کار، هم دلایل مربوط به آن و هم تعدادی اصطلاح قانون گذاری را توضیح دهد.

در روش توضیح دادن می توان توضیحات سه گانه بالا را پس و پیش کرد، یعنی در ابتدا توصیف و بعد تفسیر کرد و سپس دلایل لازم را ارائه داد.

یا در ابتدا دلایل را ارائه داد و سر انجام به توصیف پرداخت. آنچه بیش از همه در توضیح دادن حائز اهمیت است« روشن بودن توضیحات یک مجموعه است» ( براون، 1987، ص 10)

3. نحوه سخن گفتن برای آموزش نگهداری و تعمیرات

مطالب سخنرانی آموزش نگهداری و تعمیرات باید در قالب کلمات و عبارات آسان و بدون حاشیه پردازی بی مورد ادا شوند، به نحوی که بیانات یک مجموعه و سطح دشواری مطالب منطبق بر قدرت درک و فهم شنودگان باشد. توفیق در این کار مستلزم آشنایی گوینده با شنوندگان و سطح اطلاعات آنهاست.

حرکت و جنب و جوش

حرکت و جنب و جوش یک مجموعه که نشان دهنده اشتیاق و علاقه او به کار خود و پیشرفت پرسنل است یکی از عوامل بالا برنده سطح اثر بخشی آموزش ماشین آلات راهسازی  یک مجموعه است.

ما با حرکات چهره، لحن، حرکت دستها، حرکت و سکون و سکوت علاقه و اشتیاق خود را نشان می دهیم. پرسنل باید چهره یک مجموعه را ببیند و صدایش را بشنوند و حرکات دستها و سکون و سکوت او را مشاهده کنند. همه اینها وسایل ایجاد ارتباط از طریق بدن است…. لحن صدا ممکن است علاقه یا ملال را نشان دهد.

وقتی جمله یک مجموعه با خیره شدن او به جایی همراه شود، معنی کلام او کاملاً تغییر می کند.

ضمنا لازم است بدانید

به منظور بررسی تاثیر تحرک و اشتیاق یک مجموعه در یادگیری پرسنل پژوهشهای بسیاری انجام گرفته است که همگی نشان داده است که این عوامل در یادگیری پرسنل تاثر مثبت دارد.

ره طور کلی ، در پژوهشهایی که در آنها روش سخنرانی یک مجموعه با ویژگیهایی چون « برانگیزاننده»، « پرانرژی»،«باتحرک»، و «زنده» توصیف شده است، یادگیرندگان از نحوه آموزش ماشین آلات راهسازی  یک مجموعه راضیتر بوده و پیشرفت بیشتری داشته اند.

طرح سوال به هنگام آموزش نگهداری و تعمیرات  با روش سخنرانی

یکی از راههای کاهش بعضی از مشکلات روش سخنرانی، طرح سوالهای مختلف به هنگام سخنرانی است. پرسیدن سوال از پرسنل و دانشجویان در ضمن سخنرانی دارای فواید زیر است:

1. این سوالها نکات و موضوعات مهم سخنرانی را مورد تاکید قرار می دهند.
2. پاسخ دادن به ایییننن سوالها از سوی یادگیرندگان منجر به تکرار مطالب آموزش ماشین آلات راهسازی داده شده می شود.
3. یادگیرندگان با پاسخ دادن به سوالها متوجه می شوند چه مطالبی را هنوز یاد نگرفته اند.
4. این سوالها از حواس پرتی یادگیرندگان جلوگیری می کند.
5. از طریق این سوالها می توان مطالب را جمع و جور کرد و به مرور آنها پرداخت.

6. یادداشت برداری از دوره های آموزش نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه

یادداشت برداری پرسنل و دانشجویان از مطالب سخنرانی یک مجموعه آنها را از حالت غیر فعال بیرون می آورد و به شرکت در فعالیت های یادگیری وا میدارد. همچنین یادداشت برداری، مخصوصاً در مواردی که متن سخنرانی یا مآخذی که بتوان موضوعات ارائه شده در سخنرانی را در آنها پیدا کرد وجود نداشته باشد ،

به یادگیری و یاد آوری مطالب کمک می کند. پژوهشهای انجام شده در این باره نشان داده اند که دست کم 60 درصد محتوای سخنرانی طی 24 ساعت پس از آن، از یاد شنوندگان می رود مگر آنکه اقدامی در این باره انجام می گیرد.

یادداشتهایی که هنگام گوش دادن به سخنرانی تهیه می شوند، اغلب نامنظم و درهم و برهم هستند. بهتر است برای استفاده های بعدی این یادداشتها را منظم کرد.

همچنین خواهیم خواند

« عمل یادداشت برداری، برای این است که بتوان محتوای سخنرانی را برای همیشه قابل استفاده ساخت؛ بنابراین، استفاده از مداد رنگی، کشیدن چهارخانه، پیکان، پرانتز، نمودار و جدول جمع یندی ، بسیار مهم هستند.

( براون 1987، ص 101) هر چه یادداشتها بهتر سازمان داده شوند، بهتر یاد گرفته و دیرتر فراموش می شوند.

تمام اظهارات یک مجموعه را یادداشت نکنید.

به نکات مهم اکتفا کنید و برای اینکه در یادداشت برداری عقب نمانید.

از علائم اختصاری گوناگون استفاده کنید. بلافاصله پس از پایان یافتن سخنرانی، یادداشتهای خود را با یادداشتهای دوستانتان مقابله کنید و به رفع نواقص آنها بپردازید. اگر بعد از سخنرانی فرصت پرسش و پاسخ وجود دارد از یک مجموعه بخواهید تا نکات مشکل و مبهم را بیشتر توضیح دهد.

موارد استفاده از روش سخنرانی

هر چند که روش سخنرانی بهترین روش آموزش نگهداری و تعمیرات به حساب نمی آید و باید تا حد امکان به جای آن از روشهای دیگری استفاده کرد، با وجود این، این روش آموزش ماشین آلات راهسازی  در پاره ای از موارد یک روش اثر بخش است. روش سخنرانی را در موارد زیر می توان به خوبی مورد استفاده قرار داد:

1. آنجا که هدف اصلی آموزش ماشین آلات راهسازی انتقال معلومات است.
2. زمانی که محتوای سخنرانی به طریق دیگری در دسترس یادگیرندگان قرار ندارد.
3. زمانی که مطالب پراکنده اند و یک مجموعه باید آنها را مرتب کند و سازمان دهد و در اختیار یادگیرندگان بگذارد.
4. وقتی که حفظ و نگهداری مطالب در حافظه، برای مدتی طولانی، ضروری نیست.
5. زمانی که یک مجموعه می خواهد یادگیرندگان را راهنمایی کند و دستورالعملهایی در اختیار آنان قرار دهد تا آنان برای یادگیری از طریق روشهای دیگر آماده شوند.

به خاطر داشته باشید

در مواقعی که هدف آموزش ماشین آلات راهسازی  یک مجموعه ایجاد یادگیریهای پیچیده و انتزاعی در یادگیرنده  و کسب مهارتهای سطح بالای طبقه بندی هدفهای شناختی، چون: تحلیل، ترکیب و ارزشیابی است، استفاده از روش سخنرانی به تنهایی مناسب نیست،

علاوه بر این، روش سخنرانی را باید به یک مجموعه به خصوصی اختصاص داد، زیرا هر مجموعه ای  نمیتواند از این روش به خوبی استفاده کند. گیج برلاینر (1984) در کتاب روان شناسی پرورشی خود در این باره نظر زیر را ابزار داشته اند:

روش سخنرانی به ویژگی های شخصیتی یک مجموعه ، یعنی به آهنگ کلام، سبک قدرت سخنوری، روانی کلام، تحرک در کلاس و حرکت سرو دست او بستگی دارد که در همه افراد به سادگی یافت نمی شوند.

درست همانطور که هر کس نمی تواند بازیگر خوب سینما و تئاتر باشد،

هر کس هم نمی تواند سخنران خوبی در کلاس درس باشد. اگر شخصیت مجموعه ای متناسب با روش سخنرانی نیست، آن مجموعه بهتر است از روش دیگری به غیر از روش سخنرانی استفاده کند.

آموزش ماشین آلات راهسازی  نگهداری و تعمیرات با روش بحث گروهی

برخلاف روش سخنرانی که در آن فعالیت کلامی عمدتاً بر عهده مجموعه است، در روش بحث گروهی، پرسنل در فعالیت کلاسی به طور فعال شرکت می کنند.

این روش به یادگیرندگان کمک می کند تا دیدگاههای خود را بیان و عقاید و اندیشه های خود را توجیه کند و با نظرها و اعتقادات دیگران آشنا شوند. این روش برای تحقق یافتن هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  نظیر ارزشیابی اندیشه های مختلف در تقویت تحمل و بردباری در برخورد با عقاید دیگران بهترین روش است.

همچنین این روش به درک و فهم مفاهیم پیچیده توسط یادگیرندگان یاری می دهد.« یادگیرندگان از طریق همکاری در تفکر، مقابله اندیشه ها، ارائه پیشنهادهای مختلف و ارزیابی توضیحات و تبیینات مختلف به فهم بیشتر امور توفیق می یابند» ( وول فولک 1987 ص 402)

آموزش ماشین آلات راهسازی  با روش بحث گروهی دارای شیوه ها و فنون گوناگون است.

ما در اینجا مراحلی را که صاحب نظران آموزش ماشین آلات راهسازی  و روان شناسی پرورشی، برای تدارک و اجرای بحث گروهی پیشنهاد کرده اند توضیح می دهیم.

مرحله 1: انتخاب موضوع بحث در دوره های آموزش نگهداری و تعمیرات

گیج وبرلاینر(1984) موضوعهای بحث را به دو دسته تقسیم کرده اند: 1- موضوعهای مورد توافق همگان و 2- موضوعهای بحث انگیز.

موضوعهای نوع اول موضوعهایی هستند که افراد مطلع درباره آنها اختلاف نظر چندانی ندارد ، اما موضوعهای نوع دوم به سادگی مورد توافق افرار مختلف قرار نمی گیرد و هرکسی نظر یا عقیده گوناگون درباره آنها ابراز می دارد.

هرچند موضوعهای بحث انگیز موضوعهای مناسبتری برای بحث کلاسی هستند. با این حال، از بعضی موضوعهای نوع اول نیز می توان استفاده کرد. از فواید بحث درباره موضوعهای مورد توافق همگان این است که پرسنل فرصت می یابند تا عقاید خود را به طور روشن و قابل فهم برای دیگران بیان کنند و اظهارات دیگران را درباره همان مطلب بشنوند و نقد و ارزیابی اظهارات ناقص را بیاموزند.

ضمنا قابل توجه است

در بحث پیرامون موضوعات بحث انگیز، هدف، رسیدن به حقیقت مطلب نیست، زیرا اگر چنین امکانی وجود داشت دیگران قبلاً به آن حقیقت رسیده بودند. با این حال، این موضوعات بهترین کمک را به یادگیرندگان می کنند و جلسات بحث گروهی را فعال و پر تحرک می سازند. فواید این موضوعات زیاد هستند و از جمله می توان به موارد زیر اشاده کرد:

1. طرح موضوعات بحث انگیز در جلسات بحث گروهی میزان علاقه و در نتیجه میزان مشارکت یادگیرندگان در فعالیت گروهی را افزایش می دهد.
2. نیاز پرسنل به مقابله با نظرات مخالف و گوناگون را برآورده می سازد.
3. سطح درک و فهم پرسنل از منطق، اطلاعات و موقعیت خود او را بالا می برد.

مرحله 2: یافتن زمینه مشترک برای بحث

لازم است یادگیرندگان را در ایجاد زمینه ای مشترک برای بحث، آماده کرد. این کار را می توان از طریق خواندن فصلی از یک کتاب یا مقاله ای از یک روزنامه، یا مطالب دیگری از این قبیل انجام داد.

همچنین در صورت امکان نمایش یک فیلم، دیدن یک برنامه تلویزیونی، یک گردش علمی، یا دیدار از یک موزه، مزرعه یا کارخانه تدابیر مفیدی هستد.

مرحله 3: بیان هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  و محدوده زمانی

بیان هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  بحث گروهی، مانند هر یک از روشهای دیگر آموزش ماشین آلات از اقدامات مهم مجموعه است..

مجموعه باید پیش از آغاز بحث هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  آن جلسه از بحث را در اختیار یادگیرندگان قرار دهد. بیان هدف، جریان بحث را به نتیجه گیری از بحث سوق می دهد و از به هدر رفتن انرژی افراد و بی نتیجه ماندن بحث، جلوگیری به عمل می آورد.

هدفهای مورد بحث چیست

علاوه بر هدفهای بحث، تعیین یک محدوده زمانی نیز ضروری است. این کار به جریان شکل گیری بحث و نتیجه رسیدن به موقع آن کمک می کند. گیج ولاینر(1987) هدف نمونه زیر را برای بحث گروهی ذکر کرده اند.

بعد از مطالعه مطلب مربوط به منابع انرژی، پرسنل باید امکانات بهره برداری از این منابع، سهولت اقتصادی، زمان مورد نیاز برای این کار، نقش حکومت و تاثیرات مختلف آن بر محیط زیست را مورد بحث قرار دهند. برای این منظور چهار جلسه 45 دقیقه ای برگذار خواهد شد.

مرحله 4: ترتیب نشستن افراد در بحث گروهی

برخلاف روش سخنرانی که در آن، مجموعه در مقابل افراد کلاس قرار می گیرد، در بحث گروهی ترتیب نشستن اعضای گروه باید به صورت جلسات سمینار یعنی به شکل دایره باشد و مجموعه نیز مانند یکی از اعضا در جایی از این دایره قرار گیرد، نه به دور از آنان و در مقابل آنان. این طریق نشستن، گفتگوی رودررو میان همه اعضای شرکت کننده در بحث را ممکن می سازد.

مرحله 5: هدایت جریان بحث

در بحث گروهی، نقش مجموعه باید به حداقل ممکن کاهش یابد. هر چه مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  بیشتر صحبت کند.

پرسنل فرصت کمتری برای شرکت در بحث خواهند داشت. بهترین روشی که مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  می تواند در بحث گروهی در پیش گیرد این است که بعد از صحبتهای معمولی روزانه و معرفی موضوع بحث و دادن هدفهای بحث،

سکوت کند و به صورت شنونده ای علاقه مند در آید. در بحث گروهی بهتری نقش را که می توان به مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  داد آن است که او به عنوان رئیس جلسه، نوبت افراد کلاس را نگه دارد و نظم جلسه را حفظ کند.

از یاد نبرید که

حتی بعضی از مجموعه آموزش نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه  از این کار هم خودداری می کنند و ریاست جلسه را به یکی از اعضای کلاس واگذار می کنند، زیرا معتقدند که اداره بحث، فرصت گوش دادن کامل را از آنها می گیرد و سبب می شود که پرسنل به جای آنکه با یکدیگر بحث کنند مرتباً اورا مورد خطاب قرار دهند.

اگر مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  مسئولیت اداره بحق را به کس دیگری بسپارد و خود به صورت شنونده ای کاملاً فعال در آید، می تواند جریان بحث را به دقت دنبال کند و از مطالب بحث شده، یادداشت بردارد و بعد به موقع، نظر خود را اظهار کند. لازم نیست که مجموعه آموزش ماشین آلات در تمام مدت بحث ساکت بماند، بلکه می تواند نقش هدایت کننده بحث را به عهده بگیرد.

مثلا انجا که دارد بحث به بن بست کشیده و یا از مسیر اصلی اش خارج می شود، مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  می تواند وارد بحث شود و در حداقل زمان بحث را از بیراهه خارج و به مسیر اصلی اش هدایت کند.

آموزش ماشین آلات راهسازی  ماشین آلات راهسازی و معدنی برای یادگیری در حد تسلط

روش آموزش نگهداری و تعمیرات  برای یادگیری در حد تسلط بر یک فرض اساسی مبتنی است که با فرضهای سنتی متداول در آموزش ماشین آلات راهسازی  و پرورش مغایر است. فرض زیربنایی روش یادگیری در حد تسلط این است:

اگر شرایط مناسب آموزش ماشین آلات فراهم شوند و زمان کافی در نظر گرفته شود، همه یا تقریباً همه یادگیرندگان می توانند همه یا تقریباً همه هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  را بیاموزند.

یعنی بر آن تسلط یابند.(بلوم، 1982، ترجمه سیف، 1363؛ گاسکی و گیتس، 1986) پیشترها عقیده رایج در آموزش ماشین آلات راهسازی  مغایر با فرض بالا بود و چنین تصور می شد که:

یادگیری را بررسی کنید

در یادگیری، هم یادگیرندگان قوی وجود دارند و هم یادگیرندگان صعیف آموزش نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه، و این یک خصیصه نسبتاً پایدار در افراد است.

همچنین نظر رایج این بود که افراد به درجات مختلف از این خصیصه برخوردارند…. به علاوه فرض بر این بود که یادگیرندگان قوی می توانند اندیشه های پیچیده و انتزاعی را یاد بگیرند، در حالی که یادگیرندگان ضعیف تنها قادر به یادگیری ساده ترین  و محسوس ترین اندیشه ها هستند.

نظام آموزش ماشین آلات راهسازی  سراسر جهان بر مبنای همین نظر استوار و روشهای انتخاب، نمره گذاری و حتی تنظیم برنامه های آموزش ماشین آلات راهسازی  نیز بر اساس آن طرح ریزی شدند.(بلوم، 1982، ترجمه سیف، 1363؛ ص 1 پیشگفتار)

الگوی کارول

بر طبق الگوی کارول، یادگیری آموزش نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه گاهی پدیده ای است مبتنی بر زمان.

یعنی هر چه زمان یادگیری بیشتر باشد مقدار یادگیری نیز بیشتر خواهد بود.

کارول، برخلاف روان شناسانپیش از او، استعداد را نه به عنوان یک پدیده ثابت ارثی، بلکه به صورت مقدار زمانی که شخص نیاز دارند تا مطلبی را بیاموزد یا مهارتی را کسب کند تعریف می کند.

بنابراین تعریف، اگر به یادگیرنده زمان مورد نیاز اور را برای رسیدن به سطح معینی از یادگیری داده شود و اگر او از این زمان، برای یادگیری مورد نظر استفاده کند، در این صورت به سطح تعیین شده در یادگیری خواهد رسید.

اما اگر به پرسنل زمان کافی برای یادگیری داده نشود یا به او زمان کافی داده شود اما او از زمان داده شده به طور کامل استفاده نکند، آنگاه میزان یادگیری او، به صورت تابعی از زمانی که عملاً صرف یادگیری می کند، بخش بر زمان مورد نیاز برای یادگیری، نشان داده می شود.

=میزان یادگیری آموزش ماشین آلات راهسازی

بلوم(1968)، این الگوی نظری را به یک الگوی عملی برای یادگیری آموزش ماشین آلات گاهی تبدیل کرد. او معتقد است که اگر استعداد یادگیری بیانگر زمانی است که پرسنل برای یادگیری نیاز دارد پی می توان شرایطی را فراهم کرد که همه پرسنل در یادگیری به سطح دلخواه(در حد تسلط) برسند. این فرض اساس روش آموزش ماشین آلات راهسازی  برای یادگیری در حد تسلط را تشکیل می دهد.

مراحل آموزش ماشین آلات راهسازی  ماشین آلات راهسازی و معدنی برای یادگیری در حد تسلط. مراحل آموزش ماشین آلات راهسازی  برای یادگیری در حد تسلط، به مراحل الگوی عمومی آموزش ماشین آلات مورد بحث به قرار زیرند:

1. تعیین هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی نگهداری و تعمیرات

نخستین مرحله آموزش ماشین آلات راهسازی  برای یادگیری در حد تسلط، تعیین هدفهای آموزش نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه  ، در قالب هدفهای رفتاری است. در فصل دوم کتاب گفتیم که بهتری راه تهیه هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی ، استفاده از جدول مشخصات است.

جدول مشخصات، جدولی دو بعدی است با چندین ردیف و ستون متناسب با مطالب و هدفهای آموزش ماشین آلات آن. در ردیف بالای این جدول، که بعد محتوای نام دارد زیر مواد آموزش ماشین آلات راهسازی  وارد می شود و در ستون کنار جدول که بعد هدف نامیده می شود،

هدف اصلی چیست

هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  یا عملکردهایی که در پایان  از یادگیرندگان انتظار می رود نوشته می شوند. این هدفها به تربیت طبقه های طبقه بندی هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی ، دسته بندی می شوند.

هر هدف آموزش ماشین آلات راهسازی  رفتاری، به صورت جمله ای مشتمل بر یک فاعل، مفعول، و فعل نوشته می شود. فاعل همه جمله های هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  مشترک است، اما مفعول هر جمله معرف یک یا چند جزء محتوای آموزش ماشین آلات راهسازی  و فعل یا افعال آن معرف عملکرد یا رفتار یادگیرنده در رابطه با آن جزء محتوای است.

انتظار می رود چه کنیم

از دانشجو انتظار می رود که پس از مطالعه فصل دوم کتاب تواند سه ویژگی مهم هدفهای رفتاری کامل را از میان فهرستی از ویژگیهای مختلف که در اختیار او گذاشته می شود انتخاب کند.

در هدف بالا، سه ویژگی مهم هدفهای رفتاری کامل که مفعول جمله هدف است، بخشی از محتوای فصل دوم کتاب است و انتخاب کردن این ویژگیها از میان ویژگیهای دیگری که به دانشجو داده می شود که فعل جمله است، نشان دهنده عملی است که دانشجو باید در باره آن بخش محتوای ( مفعول جمله هدف) انجام دهد.( اجزای این جمله معرف چه هستند؟)

فایده جدول مخشصات این است که به روشنی معلوم می کند که یادگیرنده، در رابطه با هر یک از موضوعات آموزش ماشین آلات راهسازی ، چه نوع عملکردی را باید کسب کند. این جدول در موقع سنجش عملکرد نیز مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  را یاری می دهد.

زیرا با داشتند چنین جدولی مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  به سهولت می تواند تعیین کند که سوالهای آزمون خود را به چه نسبت در میان هدفها و موضوعهای مختلف تقسیم کند.

2. تعیین رفتارهای ورودی و تهیه آزمون مربوط به سنجش آغازین

بعد از تهیه هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی ، مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  نگهداری و تعمیرات باید به تهیه رفتارهای ورودی اقدام کند. برای این منظور، لازم است که همه هدفها به دقت مورد بررسی و تحلیل قرار گیرند و اطلاعات و مهارتهای پیش نیاز ضروری برای یادگیری آنها، تعیین شوند.

پس از تعیین همه رفتارهای ورودی مورد نیاز، مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  باید به یک آزمون برای سنجش این پیش نیاز ها اقدام کند.

سنجش آغازین باید در آغاز و پیش از ارائه مطالب تازه انجام پذیرد و با توجه به نتایج حاصل از آن کمبودهای یادگیریهای قبلی پرسنل برطرف شود.

3. تعیین حد تسلط

در روش آموزش ماشین آلات راهسازی  برای یادگیری در حد تسلط دو نوع ارزشیابی تکوینی و تراکمی مورد استفاده قرار می گرند که برای هر دوی آنها تعیین حد تسلط ضروری است.

ارزشیابی تراکمی ( آزمون جامع نهایی) معمولاً در پایان اجرا می شود و نتایج آن برای تعیین اینکه یادگیرندگان در یادگیری مطالب  به حد تسلط رسیده اند یا نه مورد استفاده قرار می گیرند.

ارزشیابی تکوینی در پایان هر مرحله یا واحد آموزش ماشین آلات راهسازی  نگهداری و تعمیرات اجرا می شود و هدف از آن تعیین نقاط قوت و ضعف فعالیتها و تدابیر آموزش ماشین آلات راهسازی  مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  و کوششهای یادگیری پرسنل است.

این دونوع ارزشیابی به نوعی ملاک یا معیار عملکرد نیاز دارند که نشان دهد یادگیرندگان در یادگیری هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  به حد تسلط رسیده  اند یا نه.

بلوم چه میگوید را بخوانید

بلوم، برای تعیین ملاک عملکرد در رسید به حد تسلط گفته است که این ملاک باید دارای ویژگیهای زیر باشد.

1. مبتنی بر همان تصمیم و ارزشی باشد که انتخاب هدفهای آموزش ماشین آلات بر آن استوار است.
2. به نحوی انتخاب شود که مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی بتواند آن را از لحاظ منطقی یا تجربی بر سایر ملاکها ترجیح دهد.
3. طوری تعیین شود که وقتی منابع کافی انسانی، مادی و زمانی در اختیار یادگیرنده قرار داده می شوند، آن ملاک، قابل دستیابی باشد.
4. آندرسون و بلوک(1977) پیشنهاد می کنند که ملک تسلط در آزمونهای نهایی(ارزشیابی تراکمی) باید حدوداً معرف سطح نمره الف(حدود 17.5) در روشهای مرسوم نمره گذاری باشد.
5. برای آزمونهای تکوینی انها 85 تا 90 درصد عملکرد درست را به عنوان ملاک پیشنهاد داده اند.
6. البته متخصصان دیگر سطح 100% توفیق در رسیدن به هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی را ملک حد تسلط دانسته اند.

4.تعیین واحدهای آموزش ماشین آلات راهسازی  نگهداری و تعمیرات- یادگیری

در روش آموزش ماشین آلات راهسازی  و آموزش نگهداری و تعمیرات برای یادگیری در حد تسلط مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  باید محتوای آموزش ماشین آلات راهسازی  خود را به یک رشته واحد آموزش ماشین آلات راهسازی  0 یادگیری تقسیم کند به طوری که هر واحد،

در برگیرنده تعداد کمی هدف آموزش ماشین آلات راهسازی  باشد. تسلط یافتن پرسنل بر این رشته تکالیف منجر به تسلط یابی او بر کل هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  هستند.

برای تعیین واحدهای آموزش ماشین آلات راهسازی – یادگیری دست کم دو را ه وجود دارد.

یکی آن است که با مراجعه به جدول مشخصات هر یک جزء یا دو سه جزء مرتبط به هم محتوای را که دارای هدفها متجانس هستند یک واحد آموزش ماشین آلات راهسازی  – یادگیری فرض کنیم.

راه دیگر استفاده از فصلها یا بخشها به عنوان واحدهای آموزش ماشین آلات راهسازی – یادگیر است. البته اگر فصلها خیلی مختصر باشند می توان از دو یا سه فصل مربوط به هم به عنوان یک واحد استفاده کرد و اگر فصلها خیلی مفصل باشند می تواند آنها به چند واحد تقسیم کرد.

5. اجرای آموزش ماشین آلات راهسازی گروهی و آموزش نگهداری و تعمیرات

هر چند که روش آموزش ماشین آلات راهسازی  برای یادگیری در حد تسلط به طور عمده یک روش آموزش ماشین آلات راهسازی  فردی است. با این حال این آموزش ماشین آلات راهسازی  به طریق گروهی یعنی یک مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  – چندین یادگیرنده هم اجرا می شود.

به عبارت دیگر در این روش آموزش ماشین آلات ، یادگیرندگان همه با هم آموزش ماشین آلات راهسازی  اصلی مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  را دریافت می کنند و در جریان آموزش ماشین آلات راهسازی  به صورت گروهی از واحدی به واحد دیگر پیش می روند.

با این همه، این روش با روش مرسوم آموزش ماشین آلات راهسازی  گروهی تفاوتها اساسی دارد که بعدا به آنها خواهیم پرداخت.

در اغاز روش آموزش ماشین آلات راهسازی  برای یادگیری درحد تسلط، مجموعه آموزش ماشین آلات باید برای پرسنل یا دانشجویان به دقت مشخص کند که در پایان واحد آموزش ماشین آلات راهسازی  و دوره آموزش ماشین آلات راهسازی  چه انتظاراتی از آنها خواهد داشت.

این گونه ادامه می دهیم

برای این منظور می تواند هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  هر واحد را در آغاز آموزش ماشین آلات راهسازی  آن واحد در اختیار یادگیرندگان قرار دهد، یا در صورت امکان نسخه ای در جدول مشخصات تهیه شده برای هر واحد یا کل واحدهای آموزش ماشین آلات راهسازی  را به فرد فرد آنها بدهد.

گام بعدی مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  در اجرای آموزش ماشین آلات گروهی، استفاده از راههایی است که از آن طریق مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  و پرسنل به فعالیت آموزش ماشین آلات راهسازی  ویادگیری بپردازند.

برای این منظور می توان به شیوه های زیر اشاره کرد: ایراد سخنرانی، بحث گروهی، استفاده از وسایل دیداری – شنیداری، راه اندازی کارگاههای آموزش ماشین آلات راهسازی ، استفاده از دفترچه های انجام تکالیف و فعالیتهای آزمایشگاهی.

 مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  باید در آموزش ماشین آلات هر واحد ، با استفاده از روشها و فنون مختلف به آموزش ماشین آلات راهسازی  آن واحد به همه افرا کلاس، اقدام کند و تدابیر لازم را برای وادار ساختن آنان به یادگیری هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  اتخاذ کند.

6. اجرای ارزشیابی تکوینی و آموزش ماشین آلات راهسازی اصلاحی

پس از اجرای آموزش ماشین آلات راهسازی  گروهی، نوبت به اجرای ارزشیابی تکوینی می رسد. آنچه که بیش از هر چیز دیگر،

روش آموزش ماشین آلات راهسازی  برای یادگیری در حد داشتن تسلط را از سایر روشهای آموزش ماشین آلات راهسازی  گروهی متمایز می سازد کاربرد این آزمونها و استفاده از نتایج آنها برای بهبود فرآیند آموزش ماشین آلات راهسازی  – یادگیری است.

ارزشیابی تکوینی،

مشتمل بر تعدادی سوال دقیق مبتنی بر هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  هر واحد آموزش ماشین آلات راهسازی  است که پس از آموزش ماشین آلات راهسازی  آن واحد و انجام فعالیتها و تکالیف یادگیری از سوی یادگیرندگان، به اجرا در می آید.

هدف این آزمونها، فراهم آوردن بازخورد از نتایج آموزش ماشین آلات سنگین مجموعه آموزش نگهداری و تعمیرات  و یادگیری پرسنل است.

با استفاده از نتایج این آزمونها، هر  پرسنل از میزان پیشرفت خود در رسیدن به تک تک هدفهای  آموزش ماشین آلات راهسازی  مطلع می شوند.

برای هر واحد آموزش ماشین آلات راهسازی  دو آزمون تکوینی مشابه یا همسان لازم است.

یکی از این آزمونها بعد از آموزش ماشین آلات راهسازی  گروهی اجرا می شود و هدف از آن تشخیص مشکلات یادگیری پرسنل است. آزمون دوم بعد از آموزش ماشین آلات راهسازی  اصلاحی اجرا می شود و منظور از آن کسب اطلاع از این مطلب است که آموزش ماشین آلات راهسازی  اصلاحی موثر واقع شده است یا نه.

ضمن اینکه نباید از یاد برد

پس از اجرای فرم نخست آزمون تکوینی و کشف مشکلات یادگیری پرسنل ، مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  باید به طرح و اجرای آموزش ماشین آلات راهسازی  برای کسانی که در یادگیری موفقیت کامل به دست نیاورده اند، یعنی به سطح ملاک تسلط نرسیده اند اقدام کند.

آموزش ماشین آلات سنگین اصلاحی که معمولا به طور فردی به پرسنل داده می شود باید همان هدفهای مربوط به آموزش ماشین آلات راهسازی  اصلی گروهی را آموزش ماشین آلات راهسازی  دهد.

سبک های اموزش را ببینید

اما سبک آن باید با سبک آموزش ماشین آلات راهسازی  گروهی متفاوت باشد.

به عبارت دیگر، در آموزش ماشین آلات سنگین اصلاحی نوع فعالیتهای یادگیری باید با فعالبتهای به کار رفته در آموزش ماشین آلات راهسازی  گروهی متفاوت باشد.

برای مثال، اگر در آموزش ماشین آلات راهسازی  گروهی از پرسنل خواسته شده است که کتابی را مطالعه کند ، در آموزش ماشین آلات راهسازی  اصلاحی می توان از او خواست تا به سخنرانی مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  گوش دهد، فیلمی را تماشا کند و یا در بحث مربوط به سوالات آزمون تکوینی شرکت جوید.

آندرسون و بلاک موارد زیر را برای آموزش ماشین آلات راهسازی  اصلاحی پیشنهاد کرده اند:

• مطالعه کتابی مرجع
• تنظیم کتابچه های کار عملی
• استفاده از مواد دیداری – شنیداری
• استفاده از مواد آموزش ماشین آلات راهسازی برنامه ای
• دادن آموزش ماشین آلات راهسازی فردی
• تشکیل جلسات کوچک بحث گروهی

موضوع امکانات

در جایی که امکانات اجازه نمی دهند و اجرای روشهای متنوع آموزش ماشین آلات راهسازی  و فعالیتهای مختلف یادگیری میسر نیستند، در هر دو آموزش ماشین آلات راهسازی  اصلی و اصلاحی می توان از روشهای آموزش ماشین آلات راهسازی  و یادگیری مشابهی استفاده کرد.

مثلاً اگر فعالیت عمده یادگیری در آموزش ماشین آلات راهسازی  اصلی، خواندن جزوه خاصی  بود، برای آموزش ماشین آلات سنگین اصلاحی می توان از یادگیرنده خواست تا قسمتهایی از همان جزوه را مجدداً بخواند.

بعد از اجرای آموزش ماشین آلات راهسازی

 اصلاحی، مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  فرم دوم آزمون تکوینی را در مورد پرسنلی که نیاز به آموزش ماشین آلات راهسازی  اصلاحی داشته اند اجرا می کند.

پس از کسب اطمینان از انیکه این پرسنل در نتیجه آموزش ماشین آلات راهسازی  اصلاحی موفق به رفع اشکالات یادگیری اولیه خود شده اند و به هدفهای واحد آموزش ماشین آلات راهسازی  مورد نظر رسیده اند، آنگاه مجموعه به آموزش ماشین آلات راهسازی  واحد دوم، به همه پرسنل کلاس می پردازد.

در آموزش ماشین آلات راهسازی  این واحد نیز، مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  ابتدا آموزش ماشین آلات راهسازی  اصلی گروهی را اجرا می کند .

بعد به اجرای آزمون تکوینی مخصوص آن واحد می پردازد و پس از رفع اشکالات یادگیری، پرسنل ی که نیاز به کمک اضافی(آموزش نگهداری و تعمیرات اصلاحی) دارند بلافاصله فرم دوم آزمون تکوینی را اجرا می کند و آنگاه به آموزش ماشین آلات راهسازی  واحد سوم می پردازد. این کار را باید به همین سبک تا آخرین واحد یادگیری، ادامه دهد.

7. اجرای ارزشیابی تراکمی و نمره دهی

پس از آنکه مجموعه آموزش ماشین آلات تمام واحدهای آموزش ماشین آلات راهسازی  را به شرحی که گذشت آموزش ماشین آلات راهسازی  داد و طرح آموزش ماشین آلات راهسازی  خود را به طور کامل پیاده کرد، لازم است با استفاده از یک آزمون جامع نهایی به ارزشیابی از مجموعه یادگیریهای پرسنل اقدام کند.

نتایج حاصل از این ارزشیابی هم برای نمره دادن به پرسنل و هم برای قضاوت درباره میزان اثر بخشی طرح آموزش ، مورد استفاده قرار می گیرد. در این ارزشیابی، از یک آزمون تراکمی استفاده می شود.

آزمون تراکمی همه هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  واحدهای متوالی آموزش ماشین آلات راهسازی  را یکجا اندازه گیری می کند و از طریق این آزمون می توان یادگیریهای متراکم پرسنل را در طول دوره آموزش ماشین آلات ، تعیین کرد.

ادرسون و بلوک

آندرسون و بلوک(1977) برای ارزشیابی تراکمی از یادگیری در حد تسلط، این روشها را پیشنهاد کرده اند. مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  در ابتدا باید به پرسنل نمره بدهد.

همانطور که قبلا گفته شد، نظام نمرده دهی مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  باید مبتنی بر هدفهای آموزش ماشین آلات راهسازی  و ملاکهای حد تسلط باشد.

مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  باید بر اساس عملکرد کلی پرسنل در آزمون جامع نهایی. تعیین کند که چند نفر از آنها به حد تسلط رسیده اند و کدام یک در دستیابی به این حد ار تسلط شکست خورده اند، و بر اساس این دسته بندی به آنها نمرات قبولی یا ردی بدهد.

یادگیری برای تسلط

البته اگر روش آموزش ماشین آلات راهسازی  برای یادگیری در داشتن تسلط به خوبی اجرا شود و همه یادگیرندگان مرحله به مرحله، به هدفهای واحدهای آموزش ماشین آلات راهسازی  برسند. در آزمونهای نهایی نیز که بر اساس  هدفهای واحدهای مختلف انجام می شود توفیق لازم را به دست خواهند آورد و همگی نمره قبولی ( در داشتن تسلط) کسب خواهند کرد.

شکل دیگر ارزشیابی،

پیشنهادی آندرسون و بلاک استفاده از آزمونهایی است که در پایان دوره های آموزش ماشین آلات راهسازی  میان مدت اجرا می شوند و نمرات آن با نمراتی که یادگیرندگان در پروژه های کار عملی دریافت می کنند جمع می شوند.

شکل دیگر ارزشیابی، استفاده از نتایج تراکمی آزمونهای اجرا شده در پایان واحدهای آموزش ماشین آلات ( آزمونهای تکوینی) با ترکیبی از نتایج این آزمونها و آزمون نهایی است. علاوه بر اینها، شیوه های دیگری نیز می توان اندیشید که در آن ، مخلوطی از هر یک از روشهای پیش گفته، استفاده شود.

بلاک و آندرسون

پیشنهاد می کنند که هنگام گزارش نتایج و نمرات به یادگیرندگان دوره آموزش نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه. بهتر است به هریک از آنها نسخه ای از جدول مشخصات که در آن پیشرفت یادگیرنده مشخص کرد که یادگیرنده، در دستیابی به هدفهای مختلف موضوعهای آموزش ماشین آلات راهسازی  چه وضعیتی دارد.

برای این منظور، خانه های مقابل هر هدف مربوط به هر موضوع را که پرسنل در آن نمره قبولی گرفته است می توان با علامتی مثل ضربدر مشخص کرد، تا از این طریق پرسنل دریابد که در کدام هدفها و در چه قسمتهایی از محتوای آموزش ماشین آلات راهسازی  به حد تسلط رسیده است و در کجا ناموفق مانده است.

تجدید نظر در طرح آموزش ماشین آلات راهسازی  ماشین آلات راهسازی و معدنی

پس از به دست آورن نتایج ارزشیابی نهایی و تعیین میزان توفیق یادگیرندگان. مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  می تواند به قضاوت درباره اثربخشی طرح آموزش ماشین آلات راهسازی  و فعالیتهای خود در رابطه با آنچه که به یادگیرندگان آموزش ماشین آلات راهسازی  داده است بپردازد.

در صورت عدم توفیق کامل در این امر، به تجدید نظر در مراحل کار خود اقدام کند و به رفع نواقص آن بکوشد تا در اجرای طرح آموزش ماشین آلات راهسازی  خود با گروههای تازه، توفیق بیشتری به دست آورد.

منابع بازخورد مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  برای تجدید نظر، هم نتایج آزمونهای تکوینی هستند و هم نمرات آزمونهای تراکمی نهایی. نمرات آزمونهای تکوینی (ترم اول) اطلاعات مربوط به کیفیت آموزش ماشین آلات راهسازی  گروهی را به دست می دهند.

میانگین پایین نمرات این آزمونها، نشان دهنده وجود اشکال در روشهای آموزش ماشین آلات راهسازی  اصلی واحد آموزش ماشین آلات راهسازی  است.

لذا می بایست توجه داشت که

میانگین پایین نمرات حاصل از اجرای فرم دوم آزمونهای تکوینی که پس از آموزش ماشین آلات راهسازی  اصلاحی اجرا می شوند گویای خود نواقص در آموزش ماشین آلات راهسازی  اصلاحی است و سرانجام اینکه، میانگین پایین نمرات آزمون تراکمی نهایی جالی از وجود اشکال در طرح کلی فعالیتهای آموزش ماشین آلات راهسازی  مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  است.

این اطلاعات، به تفکیک، مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  را قادر می سازند تا به رفع نواقص مراحل مختلف روش آموزش ماشین آلات راهسازی  خود بپردازند.

آموزش نگهداری و تعمیرات به کمک روشهای تغییر رفتار

هدف تغییر رفتار هم ایجاد و افزایش رفتارهای مطلوب  سازمانی و اجتماعی در پرسنل است. هم ادامه و حفظ این گونه رفتارها و هم حذف و کاهش رفتارهای نامطلوب. به طور اخص، این هدفها را می توان در چهاردسته روشهای تغییر رفتار به نحو زیر تقسیم کرد.

1. روشهای افزایش رفتارهای مطلوب موجود در پرسنل
2. روشهای ایجاد رفتارهای مطلوب در پرسنل
3. روشهای نگهداری رفتارهای مطلوب در پرسنل
4. روشها کاهش و حذف رفتارهای نامطلوب در پرسنل

هر یک از روشهای چهارگانه بالا از تعدادی فن تغییر رفتار، تشکیل شده اند که ما در این اصل مهمترین آنها را با ذکر مثالهایی متعدد مورد بررسی قرار می دهیم.

روشهای افزایش رفتارهای مطلوب موجود در پرسنل

در این قسمت، روشها و فنونی را معرفی می کنیم که هدف آنها افزایش خزانه رفتار یا مجموعه رفتارهایی است که فرد در گذشته آموخته است.

گاه دیده می شود که پرسنلی از عهده انجام کاری بر می آید، اما آن کار را به دفعات لازم انجام نمی دهد.

مثلاً می تواند مسائل کارگاه خود را حل کند، اما در این کار سستی نشان می دهد. روشهای افزایش رفتار، در مواردی نظیر اینها، به کار می روند. این روشها به طور عمده عبارتند از: تقویت مثبت و تقویت منفی

تقویت مثبت:

روش تقویت مثبت تقریباً همان روش پاداشی است. همه مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  ماشین آلات راهسازی و معدنی گاه و بیگاه رفتارهای مطلوب پرسنل خود را پاداش می دهند.

قصد آنها از این کار، تشویق پرسنل به تکرار و ادامه آن رفتارهاست.

هدف از تقویت مثبت نیز دقیقاً همین است. با این حال، بین پاداش و تقویت مثبت اندک تفاوتی وجود دارد که متخصصان تغییر رفتار را بر آن داشته است تا به جای اصطلاح معمول و متداول پاداش، از اصطلاح دقیقتر تقویت مثبت استفاده کنند.

یک تفاوت را بررسی کنیم

آن تفاوت، به این شرح است: در پاداش دادن به رفتار مطلوب افراد، هدف ما به طور کلی، ابراز قدردانی و سپاسگزاری از اعمال گذشته آنهاست.

اگرچه پاداش دادن برای انجام یک رفتار معمولاً به تکرار آن رفتار منجر می شود اما هدف ما از پاداش دادن ضرورتاً تکرار آن رفتار در آینده نیست.

اما در تقویت یک رفتار، هدف الزاماً تکرار آن رفتار است. یعنی اگر پس از تقویت یک رفتار، احتمال وقوع آن رفتار در شرایط همسان آتی، افزایش نیابد، گفته می شود که تقویت صورت نگرفته است.

اصل یک: انتخاب تقویت کننده های مناسب

مجموعه آموزش نگهداری و تعمیرات، باید در استفاده از روش تقویت کننده مثبت تقویت کننده های مناسب را به کارگیرد. تقویت کننده های گوناگون بر افراد مختلف تاثیر متفاوت دارند. همچنین تاثیر یک تقویت کننده واحد بر یک فرد خاص، در شرایط مختلف متفاوت است.

بنابراین، لازم است که در استفاده از تقویت کننده ها در شرایط گوناگون و با افراد مختلف این نکته را مورد توجه قرار داد. شناسایی انواع تقویت کننده ها را می توان به شرح زیر دسته بندی کرد:

الف)تقویت کننده های نخستین: این نوع تقویت کننده ها ذاتاً اثر تقویتی دارند و از ویژگیهای آنها این است که نیازهای فیزیولوژیکی را ارضا می کنند، مانند : آب، غذا، خواب و از این قبیل. استفاده از این نوع تقویت کنند هها در محیط آموزش ماشین آلات راهسازی گاه بسیار محدود است.

ب)تقویت کنده های شرطی:

این تقویت کننده ها در اصل خاصیت تقویت کنندگی نداشته. اما در اثر مجاورت با تقویت کننده های نخستین، خاصیت تقویت کنندگی پیدا کرده اند. جایزه، نمره خوب، ستاره، مدرک، مقام، پول و نظایر اینها، تقویت کننده های شرطی هستند. تقویت کنند های شرطی در محیط آموزش ماشین آلات راهسازی گاه کاربرد فراوان دارند و مجموعه آموزش ماشین آلات سنگین  می توانند از آنها برای مقاصد مختلف آموزش ماشین آلات بهره گیرند.

پ)تقویت کننده های پته ای:

پته نوع دیگری از تقویت کننده شرطی است. پته یک تکه کاغذ ( ستاره یا ژتون) یا یک مهر  فلزی یا پلاستیکی است که پس از رفتار مطلوب پرسنل ، به عنوان تقویت کننده به او داده.

مثلاً مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  نگهداری و تعمیرات می تواند پس از تصحیح آزمون پرسنل. برای هر تکلیفی که آنها درست انجام داده اند یک علامت یا نمره بدهد، به گونه ای که آنها بتوانند با مجموع علایم یا نمراتی که از این طریق کسب می کنند امتیازهایی از قبیل استفاده از امکانات رفاهی، شرکت در سمینار، شرکت در کمیته های شرکت، شرکت در تهیه مقاله و …. را به دست آورند.

ت) تقویت کننده اجتماعی:

لبخند زدن، توجه کردن، تمجید از جمله تقویت کننده های اجتماعی هستند. این تقویت کننده ها اثر تقویتی نیرومندی دارند.

بسیاری از صاحب نظران این تقویت کننده ها را در ردیف تقویت کننده های شرطی قرار می دهند. معتقدند که اثر تقویتی تقویت کنند ههای اجتماعی ناشی از همراه شدن آنها با تقویت کننده های نخستین است.

اما روان شناسان دیگری هم وجود دارند که اثر تقویتی تقویت کننده های اجتماعی را ذاتی و مستقل از اصل شرطی شدن می دانند و معتقدند که انها به خودی خود خاصیت تقویت کنندگی دارند.

به رغم اختلاف نظر بر سر این موضوع، تقویت کننده های اجتماعی، از وسایل معمولی و قابل دسترس مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  هستند و بهتر است در محیط آموزش ماشین آلات گاه از آنها حداکثر استفاده به عمل آید.

اصل 2: فوریت تقویت

فوریت تقویت یعنی این که مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  نگهداری و تعمیرات باید رفتار مطلوب پرسنل را بلافاصله و بدون وقفه تقویت کند.

اگر مجموعه پس از سپری شدن مدتی از انجام رفتار، آن رفتار را تقویت کند، از اثربخشی تقویت کاسته می شود و نتیجه مطلوب به دست نمی آید.

یکی از اصول مهم تقویت، این است که در آغاز یادگیری، باید همه موارد رفتار مورد نظر، بدون وقفه، تقویت شوند.

تقویت منفی

یادگیری به وسیله تقویت منفی را گزیر آموزی می نامند، زیرا ما از راه گریز از یک رویداد نامطلوب .                 ( تقویت کننده منفی) به یادگیری رفتاری که منجر به دوری ما از آن رویداد می شود می پردازیم. برای مثال،

ما از یک سگ درنده می گریزیم تا از خطری که مارا تهدید می کند جلوگیری کنیم. با خوردن دارو از درد، خلاص می شویم. با بیرون آوردن یک کفش تنگ از پا خود را از ناراحتی رها می سازیم و با رفتن به سایه در یک روز داغ آفتابی، از حرارت آفتاب دوری می گزینیم.

در تقویت منفی نه تنها حذف یک محرک آزارنده موجب تقویت رفتار می شود، بلکه جلوگیری از وقوع آن نیز رفتار را تقویت می کند.

روشهای ایجاد رفتارهای مطلوب در پرسنل جهت آموزش نگهداری و تعمیرات

هدف روشهای مورد بحث در این قسمت، آموزش ماشین آلات راهسازی  رفتارهایی است که از قبل در مجموعه رفتار پرسنل موجود نیستند.

ما در اینجا هدفهای عمده زیرا را معرفی می کنیم: سرمشق گیری، شکل دهی رفتار و زنجیره کردن رفتار.

سرمشق گیری

یکی از راههای بسیار معمول یادگیری، به ویژه در مورد پرسنل، روش سرمشق گیری یا الگو برداری از رفتار دیگران، از طریق مشاهده رفتار آنان است.

در اینجا متذکر می شود که یادگیری از راه مشاهده یا سرمشق گیری نیز یکی از روشهای بسیار موثر آموزش ماشین آلات راهسازی  نگهداری و تعمیرات است که مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  ماشین آلات راهسازی و معدنی می تواند از آن برای آموزش ماشین آلات راهسازی  دادن رفتارهای مطلوب حرفه ای و اجتماعی به پرسنل مختلف، استفاده کند.

شکل دهی رفتار

در روش شکل دهی رفتار، مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  و آموزش نگهداری و تعمیرات یکی از اجزای ساده رفتار پرسنل را بر می گزیند و به تدریج بر پیچیدگی آن می افزاید تا به رفتارهای مورد نظر برسد. نه تنها رفتارهای سازمانی پرسنل بلکه بسیاری از رفتارهای دیگر پرسنل  از طریق شکل دهی آموخته می شوند.

با توجه به توضیحات بالا، در روش شکل دهی، با انتخاب جزء ساده ای از رفتار پرسنل و تقویت آن. اندک اندک رفتار ساده را پیچیده تر می کنیم . یا طی چندین مرحله متوالی، آن رفتار ساده را به رفتار نهایی مورد نظر تغییر می دهیم. به همین دلیل، آموزش ماشین آلات راهسازی  با روش شکل دادن را روش تقویت تقریبهای متوالی نیز می نامند.

تقریبهای متوالی

به مراحل مختلفی گفته می شود که رفتار فرد آن مراحل را در جریان تغییر شکل به سوی رفتار دلخواه پشت سر می گذارد و هر یک از انها از مرحله قبلی کاملتر و از مرحله بعدی ساده تر است.

در روش تقویت تقریبهای متوالی، اصل مهم آن است که هر مرحله یا تقریب آن قدر باید تقویت شود. تا فرد در آن مهارت کامل پیداکند، آنگاه تقریب بعدی که نسبت به رفتار نهایی از تقریب قبلی اندکی کاملتز است باید تقویت شود و تقریب فعلی دیگر نباید تقویت شود. این کار باید ادامه یابد تا سرانجام تقریب نهایی که همان رفتار دلخواه است حاصل شود.کار شکل دهی به رفتار، به یک کار مجسمه ساز شبیه است.

زنجیره کردن رفتار در آموزش نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه

روش زنجیره کردن رفتار شبیه به شکل دادن است. در روش شکل دادن رفتار، مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  ماشین آلات راهسازی و معدنی با طی یک رشته تقریب متوالی رفتار ساده ای را به یک رفتار  پیچیده تغییر می دهد، اما در زنجیره کردن رفتار، تعدادی رفتار ساده را به هم وصل می کند واز مجموعه آنها رفتار پیچیده تری تولید می کند.

زنجیره کردن وارونه

گفتیم که در روش زنجیره کردن تقویت پس از انجام آخرین حلقه رفتاری داده می شود. از آنجا که هر چه فاصله بین رفتار و تقویت کوتاهتر باشد یادگیری به نحو بهتری صورت می پذیرد، بهتر است که در آموزش ماشین آلات راهسازی  با روش زنجیره کردن، در صورت امکان، از آخرین حلقه شروع کنیم.

این روش را زنجیره کردن وارونه می گویند. در این روش، در ابتدا آخرین رفتار را تقویت می کنیم

. بعد رفتارنهایی را وقتی رفتار از آن نیز انجام گرفت تقویت می کنیم بعد رفتار نهایی را وقتی که رفتار قبل از آن نیز انجام گرفت، تقویت می کنیم. و به همین طریق ادامه می دهیم تا کلیه حلقه های زنجیره رفتار از آغاز تا به انجام صورت پذیرند و آن وقت تقویت می کنیم.

روش نگهداری رفتارهای مطلوب

در بحثهای پیش گفتیم که اگر بخواهیم رفتار تازه ای را به پرسنل یاد دهیم، یا میزان وقوع رفتارهای موجود در مجموعه رفتاری آنها به میزان دلخواه افزایش بدهیم، باید تمامی پاسخهای مورد نظر را بلافاصله تقویت کنیم. به این سبک تقویت، تقویت پیاپی یا پیوسته گویند.

این سبک تقویت، در آغاز یادگیری و برای سرعت بخشیدن به آن ضروری است. اما پس از آن که رفتار مورد نظر به خوبی آموخته شد، یا فراوانی آن به میزان دلخواه رسید، دیگر تقویت پیاپی ضرورتی ندارد و باید به جای آن از تقویت ناپیاپی استفاده کرد.

این نگاه را نیز بررسی کنید

بر خلاف تقویت پیاپی که در آن همه پاسخهای فرد تقویت می شوند، در تقویت ناپیاپی تنها تعدادی از پاسخها مورد تقویت قرار می گیرند. اشکال تقویت پیاپی این است که اگر ناگهان قطع شود، منجر به توقف یا خاموشی رفتار می شود. اما رفتاری که به طور ناپیاپی،تقویت می شود در مقابل خاموشی مقاوم است.

به علت همین امتیاز مهم تقویت نا پیاپی، متخصصان تغییر رفتار، پس از یک دوره استفاده از تقویت پیاپی، پیش از کنار گذاشتن تقویت به طور کامل، برای مدتی رفتار را با روش تقویت ناپیاپی تقویت می کنند.

به طور خلاصه، برای نگهداری و ادامه رفتاری که بر اثر تقویت پیاپی آموخته شده است باید آن رفتار را وارد یک مرحله تقویت ناپیاپی کنیم تا سرانجام بتوانیم تقویت را به کلی کنار بگذاریم و رفتار را زیر کنترل محرکت طبیعی محیط رها سازیم. تقویت ناپیاپی انواع مختلفی دارند که آنها را با نام برنامه های تقویت، طبقه بندی کرده اند.

برنامه های تقویت

گفتیم که در تقویت ناپیاپی، بعضی از پاسخها تقویت می شوند و پاسخهای دیگر تقویت دریافت نمی کنند. تصمیم گیری در این باره که کدام پاسخ را تقویت کنیم و کدام را تقویت نکنیم مبتنی بر این است که تعداد پاسخهای فرد را به عنوان واحد تقویت انتخاب کنیم و یا زمان را در حالت اول برنامه تقویب را نسبی و در مورد دوم آن را فاصله ای می گویند.

هر یک از این دو برنامه نیزیا به طورثابت به اجرا در می آید یا به طور متغیر، که بر روی هم، چهار برنامه تقویت، به شرح زیر ایجاد می شود:

برنامه نسبی ثابت برای آموزش نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه:

وقتی که تقویت کردن پاسخ معینی از فرد، به دادن تعداد ثابتی از آن نوع پاسخ وابسته شود، برنامه تقویت را نسبی ثابت نامند.

زمانی که مجموعه آموزش نگهداری و تعمیرات با پرسنل قرار می گذارد که هر یک از آنها که 4 مسئله از مشکلات معادن خود را حل کند مجموعه آنها را بازرسی خواهد کرد و به پرسنل نمره خواهد داد، مجموعه از برنامه تقویتی نسبی ثابت 4 استفاده خواهد کرد.

ویژگی مهم این برنامه آن است که در آن سرعت پاسخ دهی فرد بسیار زیاد می شود.

زیرا هر چه او سریعتر پاسخ دهد به دفعات بیشتری تقویت دریافت خواهد کرد. مثلاً هر چه پرسنل مسئله بیشتری را حل کند نمره بیشتری را خواهد گرفت. اما اشکال این برنامه تقویتی آن است که اگر بعد از انجام تعداد پاسخهای تعیین شده از سوی پرسنل مجموعه بلافاصله او را تقویت نکند، پرسنل از پاسخدهی باز می ایستد.

مثالی در این مورد

مثلاً اگر مجموعه ای که با پرسنل خود قرار گذاشته است که به ازار هر 4 نقص فنی ای که هر یک از آنها حل کنند به او نمره می دهد.

چنانچه نتواند در آن واحد به چندین پرسنل که با هم 4 نقص فنی را حل کرده اند رسیدگی کند، در نتیجه پرسنلی که نقص فنی را حل کرده اند و منتظر رسیدگی مجموعه به کار خود هستند ممکن است از حل کردن مسائل بیشتر خودداری کنند و نظم معدن را به هم بزنند. برای رفع این مشکل مجموعه می تواند از  برنامه تقویتی نسبی متغیر استفاده کند.

برنامه نسبی متغیر:

این برنامه از قبل تعیین نمی شود که پرسنل بعد از دادن چند پاسخ تقویت خواهد شد، اما به او گفته می شود که دیر یا زود تقویت دریافت خواهد کرد. وقتی که مجموعه بدون تعیین تعداد مواردی که پرسنل باید انجام دهند تا نمره دریافت کند،

از آنها می خواهد تا مرتباً به حل مسائل تعیین شده بپردازند و هر بار یک پرسنل را به طور تصادفی انتخاب می کند و مسائل او را تصحیح و تقویتش می کند، در نتیجه پرسنل از پیش نمی دانند که چه وقت مورد تقویت مجموعه قرار خواهند گرفت. در این صورت برنامه تقویتی مجموعه آموزش ماشین آلات راهسازی  ماشین آلات راهسازی و معدنی یک برنامه نسبی متغیر است.

برنامه فاصله ای ثابت:

در برنامه فاصله ای ثابت، پرسنل پس از گذشت مدت ثابتی از پاسخدهی تقویت می شود.

مجموعه ای که در روزهای شنبه هر هفته، اقدامات پرسنل خود را بررسی می کند و آنهایی را که در طی طول هفته گذشته وظایف خود را انجام داده اند تقویت می کند، از این برنامه استفاده می کند که در این برنامه 7 روز هفته به عنوان فاصله ثابت انتخاب شده است.

پدیده معمول و متداول فعالیت یادگیری پرسنل بلافاصله پیش از گزارش، نمونه بارزی از ویژگی تقویت با برنامه فاصله ای ثابت است. پرسنل غالباً با نزدیکی زمان گزارش، به جنب و جوش و فعالیت می پردازند. برای رفع این مشکل برنامه فاصله ای ثابت، می توان از برنامه فاصله ای متغیر، استفاده کرد.

برنامه فاصله ای متغیر:

در این برنامه، فاصله های زمانی بین تقویتها، متغیر است و شخص از پیش نمی داند که چه وقت تقویت خواهد شد، اما مطمئن است که دیر یا زود تقویت می شود.

اگر مجموعه تصمیم بگیرد که به جای شنبه ها، به طور کاملا غیر قابل پیش بینی، در روزهای مختلف هفته به خروجی پرسنل رسیدگی کند و کسانی را که وظایفشان را انجام داده اند تقویت کند، از این برنامه استفاده کرده است.

همچنین با استفاده از این برنامه تقویتی می توان مشکل کم کاری پرسنل را در طول سال این گونه برطرف کرد. مجموعه: تصمیم بگیرد که طی دوره آموزش ماشین آلات راهسازی  به طور غیر منتظره، در زمانهای نامشخص، از یادگیرندگان چندین آزمون به عمل آورد. این امر سبب می شود که پرسنل به طور مرتب آموخته خود را مطالعه کنند و همیشه برای امتحانات مجموعه آماده باشند.

روشهای کاهش و حذف رفتارهای نامطلوب

هر چند که هدف اصلی آموزش نگهداری و تعمیرات  مجموعه افزایش دادن رفتارهای مطلوب پرسنل و ایجاد دانشها. مهارتها و تواناییهای تازه و فضایل پسندیده در آنان است، کاهش و حذف رفتار و اخلاق ناپسند یادگیرندگان نیز از جمله وظایف مهم مجموعه و پرورش دهنگان به حساب می آید.

مسائل انضباطی پرسنل در کار از جمله مسائلی است که برای مسئولان نگرانیهای زیادی ایجاد می کند و مدت زیادی از وقت آنان را به خود اختصاص می دهد. بعضی اوقات مسائل انضباطی به درجه ای از شدت و وخامت می رسند که بخش اعظم اوقات مجموعه صرف حل و فصل این مسائل می شود.

ادامه نکته ای که بالا خواندید

ما در قسمت بعد به معرفی روشهایی از تغییر رفتار می پردازیم که بیشتر به مسائل انضباطی مربوط می شوند و برای برطرف کردن و کاستن از رفتارهای نامطلوب پرسنل و رفع عادات ناپسند آنها تهیه و تدوین شده اند.

به طور کلی رفتارهای نامطلوب پرسنل را از دو راه می توان کاهش داد: یکی جانشین ساختن رفتارهای مطلوب به جای آنها و کاهش دادن غیر مستقیم رفتارهای نامطلوب و دیگری، کاهش دادن مستقیم رفتارهای نامطلوب.

به روشهایی که در مورد اول به کار می روند روشهای مثبت کاهش رفتار گویند. زیرا در همه این روشها تقویت مثبت به کار می رود. روشهایی که در مورد دوم به کار می روند. روشهایی منفی کاهش رفتار نام دارند، زیرا چنانکه بعداً خواهیم گفت این روشها دارای عارضه های منفی هستند.

روشهای مثبت کاهش رفتار

تقویت رفتارهای دارای فراوانی کم

بعضی از رفتارها اگر با فراوانی کم انجام شوند مطلوب اند.

اما گر به میزان بیش از حد نیاز انجام گیرند نامطلوب یا مضر هستند.

پرسنلی که با سرعت خیلی زیاد تکالیفش را انجام می دهد و در نتیجه آنها را بدخط و ناخوانا می نویسد. باید وادار شود تا آهسته و خوش خط بنویسد، یا پرسنلی که سر کلاس پرحرفی می کند و فرصت صحبت کردن را از دیگران می گیرد باید تقویت شود تا کمتر حرف بزند تا دیگران هم بتوانند در بحث شرکت کنند.

در روش تقویت رفتارهای دارای فراوانی کم، تقویت به پاسخهایی که به تعداد کمتری انجام می شوند، وابسته است. برای این منظور، باید تعیین کرد که پرسنل در فاصله زمانی معین باید چند پاسخ بدهد. اگر تعداد پاسخهای پرسنل در این فاصله زمانی، بیش از آنچه که تعیین شده است باشد.

اما بدانید که

نباید او را تقویت کرد.

اما اگر تعداد پاسخهای او در فاصله زمان  تعیین شده به اندازه ای که از پیش قرار گذاشته است باشد. باید او را تقویت کرد.

برای مثال، اگر مجموعه بخواهد پرحرفی پرسنل را در جریان بحث گروهی کاهش دهد می تواند با او قرار بگذارد که در هر پنج دقیقه یک دقیقه اجازه صحبت خواهد داشت.

تقویت دیگر رفتارها

در این روش، هر گونه رفتار مطلوب فرد، بجز رفتار نامطلوبی که قصد حذف آن را داریم تقویت می شود. این روش نیز یکی دیگر از روشهای مثبت کاهش رفتار است.

زیرا، عنصر اصلی آن تقویت مثبت است. برای مثال، می خواهیم رفتار نامطلوب پرسنلی را که در کلاس بیشتر وقتش را به دور از صندلی خود و بازی گوشی و صحبت با این و آن می گذراند با استفاده از این روش اصلاح کنیم.

برای این منظور، باید همه رفتارهای مطلوب او را از جمله گوش دادن به حرفهای مجموعه ، سوال کردن از مجموعه ، نوشتن مطالب مورد تقویت قرار دهیم.

از آنجا که روش تقویت رفتارهای دیگر، به حذف رفتار نامطلوب فرد منجر می شود، به آن روش حذف آموزی نیز می گویند.

تقویت رفتارهای ناهمساز در آموزش نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه

در این روش، از طریق تقویت نکردن رفتار نامطلوب و تقویت کردن رفتاری که با آن ناهمساز یا مغایر است، به کاهش دادن رفتار نامطلوب می پردازیم. این روش خیلی شبیه به روش قبلی است.

تنها تفاوت آنها در این است که در روش قبلی هر گونه رفتار به جز رفتار نامطلوب تقویت می شود، اما در روش حاضر، تاکید بر رفتار مغایر با رفتار نامطلوب است.

شاید لازم است بدانید

برای مثال،  پرسنلی را در نظر بگیرید که در کار مزاحم همکلاکاران می شود و کمتر به کار خود می رسد. می خواهیم با روش تقویت رفتار ناهمساز او رفتار او را اصلاح کنیم.

برای این منظور، هر وقت که این پرسنل آرام در صندلی خود می نشیند و به انجام کارهای خود می پردازد. یا کاری به کار پرسنل دیگر ندارد او را تقویت می کنیم. این تقویت سبب افزایش رفتار مطلوب در پرسنل و کم شدن مزاحمتهای او برای پرسنل دیگر خواهد شد.

به عنوان مثالی دیگر، از کاربرد روش تقویت رفتار ناهمساز، اگر بخواهیم پرسنل گوشه گیری را وادار کنیم. که از این رفتار خود دست بکشد و با پرسنل  هم سن و سال خود به فعالیت بپردازد، باید هر گونه کشش او را در جهت فعالیت گروهی و آمیزش با سایر پرسنل  مورد تقویت قرار دهیم.